Film "The Tree of Life" Terrence’a Malicka zaczyna się w sposób, zdawałoby się, dość klasyczny. Widzimy filmowaną w bardzo realistyczny sposób amerykańską rodzinę, której zdarza się coś tragicznego - śmierć jednego z trzech synów.
Zaraz potem następuje długa sekwencja przepięknych zdjęć wybuchających wulkanów, krążących w kosmosie planet, roślin, wodospadów, różnych podwodnych stworzeń, a nawet ożywionych komputerowo dinozaurów. Wszystkiemu towarzyszą poetyckie teksty albo długie sekwencje muzyczne.
Potem powracamy nagle do realistycznego wątku filmu i obserwujemy rodzinę przed śmiercią jednego z synów. Poznajemy trudną osobowość sfrustrowanego i skłonnego do przemocy ojca oraz reakcje synów.
Terrence Malick wyraźnie stara się zabrać nas w podróż w sobie tylko znane miejsce. Oczarowani pięknem zdjęć możemy wyruszyć z nim w tę podróż. Jednak wielu widzów wolało pozostać na peronie i po projekcji filmu więcej było gwizdów niż oklasków.
Lista nominowanych:
Film "The Tree od Life" w wyścigu o Złotą Palmę pokonał 19 innych produkcji, między innymi: obraz Pedro Almodovara "Skóra, w której żyję", "Melancholię" Larsa von Triera, "The Kid with a Bike" braci Jean-Pierre'a i Luca Dardenne z Belgii oraz "Habemus papam" w realizacji znanego włoskiego reżysera i aktora, Nanniego Morettiego.
"Skóra, w której żyję", reż. Pedro Almodóvar,
"The Artist", reż. Michael Hazanavicius,
"L'apollonide - Souvenirs De La Maison Close", reż. Bertrand Bonello,
"Pater", reż. Alain Cavalier,
"Hearat Shulayim - Footnote", reż. Joseph Cedar,
"Bir Zamanlar Anadolu'da", reż. Nuri Bilge Ceylan,
"Le Gamin Au Velo - The kid with bike", reż. Jean Pierre i Luc Dardenne,
"Le Havre", reż. Aki Kaurismaki,
"Hanezu No Tsuki", reż. Naomi Kawase,
"Sleeping Beauty", reż. Julia Leigh,
"Polisse", reż. Maiwenn,
"The Tree Of Life", reż. Terrence Malick,
"La Source Des Femmes", reż. Radu Mihaileanu,
"Ichimei - Hara-Kiri: Death of a Samurai", reż. Takashi Miike,
"Habemus Papam", reż. Nanni Moretti,
"We Need To Talk About Kevin", reż. Lynne Ramsay,
"Michael", reż. Markus Schleinzer,
"This Must Be Tha Place", reż. Paolo Sorrentino,
"Melancholia", reż. Lars Von Trier,
"Drive", reż. Nicolas Winding Refn.
Nagroda jury dla "Polisse"
"Polisse" opowiada o pracy brygady paryskiej policji, zajmującej się przestępstwami przeciwko dzieciom. Obraz wyreżyserowała reżyserka i aktorka, która tworzy pod pseudonimem Maiwenn.
"Polisse" to film kręcony trochę jak reportaż, tak przynajmniej wydaje się na pierwszy rzut oka. Pozostająca w ciągłym ruchu kamera pokazuje twarze policjantów i przesłuchiwanych przez nich dzieci, z trudem nadąża za nimi podczas pościgów na ulicach.
Jednak szybko orientujemy się, że film Maiwenn nie jest telewizyjnym reportażem, ale - wręcz przeciwnie - bardzo precyzyjnie skonstruowanym dramatem z ostro napisanymi dialogami.
Maiwenn zapytana skąd się wziął dziwny tytuł filmu wyjaśniła: To po prostu słowo "policja", ale napisane z błędem ortograficznym. Tak, jakby pisało je dziecko.
W jury konkursu głównego, pod przewodnictwem Roberta De Niro, zasiedli aktorzy: Uma Thurman, Jude Law i Martina Gusman; reżyserzy: Olivier Assayas z Francji, Johnny To z Hong Kongu i Mahamat Saleh Haroun oraz norweska pisarka Linn Ullmann i chińska producentka Nansun Shi.
Dunst najlepszą aktorką, Dujardin najlepszym aktorem
Nagrodę dla najlepszej aktorki otrzymała Kirsten Dunst za rolę Justine w filmie "Melancholia" Larsa von Triera. Statuetkę dla najlepszego aktora otrzymał Francuz Jean Dujardin za rolę podupadajacego aktora kina niemego w filmie "The Artist".
Kirsten Dunst, Robert de Niro, Jean Dujardin
Nagrodę za reżyserię otrzymał Duńczyk Nicolas Winding Refn za czarny kryminał "Drive". Nagrodę za najlepszy scenariusz otrzymal Izraelczyk Joseph Cedar za film "Footnote".
Dwa filmy otrzymaly ex eaquo Grand Prix festiwalu w Cannes. Są to "Dziecko z rowerem" braci Dardenne i "Pewnego razu w Andaluzji Nuri Bilge Ceylana".
IAR,kk
