Bazyliki w cekinach

Technika mozaiki - sięgająca czasów przedchrześcijańskich - sprawiała, że bazyliki lśniły w słońcu niczym zdobione cekinami.

Kiedyś, gdy rodziła się technika mozaiki, do tworzenia obrazów wykorzystywano tylko szare rzeczne kamyki. Im starsze są mozaiki, tym mniej barwne. Starorzymskie obrazy wykonywane w tej technice są czarno-białe, później zaczęły się pojawiać beżowo-brązowe, a w Portugalii można odnaleźć błękitno-popielate posadzki.

To znamienne, że początkowo mozaiką zdobiono właśnie posadzki. Z biegiem czasu zaczęto pokrywać nią wszystko - i fasadę, i ściany w nawie głównej, i muszlę absydy. Bogato zdobione fasady lśniły w słońcu, jakby były oblepione cekinami.

W sztuce chrześcijańskiej technika mozaiki pojawiła się wraz z pierwszymi bazylikami, czyli około IV wieku. Dziś znane są mozaiki z Włoch, Grecji, Turcji. Jak się rozwijała ta technika malarska (bo tak klasyfikujemy mozaikę) i gdzie możemy jeszcze ją spotkać, opowiadała dr Bożena Fabiani.

Kolejnej części audycji na temat mozaiki (w świątyni San Vitale w Rawennie) można będzie wysłuchać na antenie radiowej Dwójki 11 września o 9.45.

(pj)