Wobec niedostatecznego uzbrojenia 5. Dywizji (zupełny brak artylerii przeciwlotniczej i broni przeciwpancernej), dowódca Armii Polskiej odmówił.
W połowie lutego liczba żołnierzy w polskich obozach wojskowych w Kazachstanie, Uzbekistanie i Kirgizji wynosiła blisko 48,5 tysiąca. Formujące się oddziały borykały się z trudnymi warunkami obozowania, wyczerpaniem po trudach podróżowania po Rosji, brakiem odzieży, jedzenia oraz z epidemiami chorób, które dziesiątkowaly szeregi Polaków. W marcu Sowieci zawiadomili, że liczba racji żywnościowych dla armii zostanie zmniejszona z 44 do 26 tysięcy porcji. Dowództwo polskie utworzyło wówczas Radę Opieki Społecznej – dla polskich cywilów. Komitety opiekuńcze objęły swoją działalnością ponad 300 tysięcy ludzi.
18 marca 1942 Stalin zgodził się na pierwszą ewakuację ponad 44 tysięcy Polaków do Iranu. Do 4 kwietnia, przez Krasnowodzk, ewakuowano do Persji ponad 33 tysiące żołnierzy oraz blisko 11 tysięcy osób cywilnych, w tym 3 tysiące dzieci. Opuściły ZSRR w całości zawiązki 8, 9, 10. Dywizji Piechoty i oddziałów pancernych, 1. Pułk Ułanów oraz część 6, 7. Dywizji Piechoty i Ośrodka Organizacyjnego Armii. Na terenie ZSRR przebywało jeszcze wówczas ponad 40 tysięcy żołnierzy.
W kwietniu, po likwidacji polskich placówek wojskowych na terenie republik azjatyckich, rekrutacja do wojska została praktycznie wstrzymana. Równocześnie obywatele polscy otrzymali zakaz podróżowania bez odpowiedniego zezwolenia; pogorszyły się też warunki wyżywienia.
W czasie obu ewakuacji z ZSRR, poborowych i ludność cywilną zaatakowały choroby układu pokarmowego - najpierw tyfus, potem malaria, żółtaczka, dezynteria. Brakowało leków. W Azji Środkowej Polacy pochowali ponad 3 tysiące bliskich.
26 lipca do dowództwa Armii Polskiej w Jangi-Jul nadeszło pismo podpisane przez majora Żukowa: "Rząd ZSRR zgadza się uczynić zadość staraniom dowódcy Armii Polskiej w ZSRR gen. dyw. Andersowi o ewakuację oddziałów polskich z ZSRR na teren Bliskiego Wschodu i nie ma zamiaru stawiać jakichkolwiek przeszkód w natychmiastowym urzeczywistnieniu ewakuacji".
Druga ewakuacja odbyła się w sierpniu 1942 roku. W tym czasie wyjechało 44 tysiący 832 żołnierzy i 25 tysięcy 457 osób cywilnych, wśród nich wiele dzieci. W sumie w marcu i sierpniu zostało wyprowadzonych do Iranu 116 tysięcy 543 ludzi, w tym 78 tysięcy 631 żołnierzy.
Gen. Władysław Anders wyjechał z Rosji do Teheranu 19 sierpnia 1942. Gdy Armia Polska wkroczyła do Iranu, przeszła pod dowództwo Brytyjczyków z gen. Henry'm Pownall'em na czele. Armię Polską przemianowano na Armię Polską na Wschodzie.
