Instrument jest kopią zachowanego w zbiorach Muzeum Krajoznawczego w Krzemieńcu na Ukrainie fortepianu skrzydłowego firmy Fryderyka Buchholtza z Warszawy z ok. 1825–1826 roku. Był wzorowany na popularnym w tym okresie modelu wiedeńskim, budowanym m.in. przez czołowego tamtejszego producenta Conrada Grafa. Charakteryzował się skrzynią z zaokrąglonymi narożami, wspartą na trzech nogach w formie toczonych kolumn. Wykonana przez Paula McNulty’ego kopia jest fornirowana palisandrem piramidą. Ma prostostrunny naciąg strunowy w chórach 2- i 3-strunnych bez nawoju, mechanikę wiedeńską z główkami młotków oklejonymi kilkoma warstwami skóry,
tłumikami klinowymi oraz klawiaturę o zakresie C1–f4 – 6½-oktawową. Klawiatura ta została poszerzona w stosunku do oryginalnej w instrumencie Buchholtza (F1–f4 – 6 oktaw) o kilka dodatkowych dźwięków w basie, umożliwiających wykonanie utworów Chopina. Fortepian ma też 4 pedały uruchamiające rejestry mechaniczne: una corda, moderator
1-stopniowy, moderator 2-stopniowy, podnośnik tłumików.
Materiały NIFC