Pierwszym właścicielem instrumentu, zakupionego w lipcu 1829 roku, był niejaki pan Delabaume. Nabyty od Cyrila Huvé w 1997 roku jest obecnie w posiadaniu Edwina Beunka (Holandia). Egzemplarz Pleyela o numerze fabrycznym 1297, fornirowany mahoniem, jest wyposażony w półmetalową ramę z trzema wspornikami. Fortepian ma mechanikę angielską o pojedynczym działaniu z młotkami oklejonymi skórą, naciąg strunowy żelazny, w basie z nawojem mosiężnym, klawiaturę 6½-oktawową (C1–f4) i dwa pedały –
podnośnik tłumików oraz una corda. Poddany konserwacji w 2010 roku, w wyniku której wymieniono struny oraz zewnętrzną okleinę główek młotków.
Materiały NIFC