11 lat po zamachu na życie Jana Pawła II, w Fatimie, 13 maja 1992 r., papież ogłosił, że w kalendarzu liturgicznym, będziemy obchodzić Światowy Dzień Chorego. Pierwsze obchody, odbyły się rok później, 11 lutego w sanktuarium w Lourdes. Od tamtej pory, ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w jednym z sanktuariów maryjnych na świecie. W tym roku – w Ziemi Świętej, w Nazarecie.
Choroby, które dotykają człowieka mogą mieć różne oblicza, tym co je łączy jest cierpienie: fizyczne i psychiczne. - Od tego, w jaki sposób człowiek będzie się odnosił do choroby, będzie zależeć, jakie miejsce zajmie ona w jego życiowym bilansie. Bo choroba mimo całego bólu i lęku jaki z sobą niesie jest również szansą – przypomniał Jan Pniewski.
Zdaniem dr Grażyny Rybak, lekarza pediatry związanej z Poradnią Zdrowego Rodzicielstwa im. Św. Jana Pawła II, rolą lekarza, poza farmakologią, jest leczenie: kojącą obecnością i spokojem, dawaniem nadziei. - Każdy z nas może być chorym i potencjalnym pacjentem. Jeżeli zachowamy odpowiednią dozę pokory, ze świadomością, że to z czym spotykam się u danego chorego, może kiedyś dotknąć również nas, wtedy ta relacja ulega uproszczeniu – powiedziała dr Grażyny Rybak. - Hanna Chrzanowska, pielęgniarka krakowska, współpracująca z Janem Pawłem II mawiała, że chory nie jest naszą drabiną do nieba. Dlatego też na poziomie: lekarz – chory, powinniśmy spotykać się jak równy z równym.
„Każdy szpital czy klinika mogą być widzialnym znakiem i miejscem promowania kultury spotkania i pokoju, gdzie doświadczenie choroby i cierpienia, a także profesjonalna i braterska pomoc przyczyniają się do przezwyciężenia wszelkich granic i podziałów” – czytamy w orędziu papieża Franciszka, na XXIV Światowy Dzień Chorego.
Jak zauważa ks. Arkadiusz Zawistowski, duszpasterz służby zdrowia i kapelan szpitala na warszawskim Bródnie, spotkanie w każdej placówce leczniczej jest wielowymiarowe, ponieważ mamy tam do czynienia z chorym, personelem, rodzinami, reprezentantami innej kultury i wyznania. Szpital jest więc miejscem spotkania ekumenicznego, gdzie wszystkich łączy choroba i cierpienie – powiedział ks. Arkadiusz Zawistowski. - Człowiek potrzebuje drugiego człowieka, żeby opowiedzieć o swoim bólu i innych troskach. Do nas należą proste gesty, które Kościół nazywa uczynkami miłosierdzia, np. wysłuchanie drugiego człowieka czy podanie szklanki wody. Cierpienie jest na świecie po to, by wyzwalało w zdrowych ludziach, miłość.
Od Papieża Jana Pawła II otrzymała najwyższe odznaczenie przyznawane świeckim zaangażowanym w życie Kościoła - Order Świętego Sylwestra, była honorową obywatelką Ugandy, w której spędziła ponad 40 lat na misjach lecząc chorych. Zmarła 27 listopada 2014 roku w wieku 103 lat. Przed paroma laty mówiła o swojej pracy z chorymi na trąd, podejściu do chorego i choroby oraz o powołaniu lekarskim. Mowa o dr Wandzie Błeńskiej – zwanej Matką Trędowatych czy też drugą Matką Teresą z Kalkuty. Podkreślała ona, że nie ma dwóch takich samych chorych, ponieważ każdy przechodzi swoje cierpienie inaczej. Przeżywa się z nimi te ciężkie i radosne chwile. Jak mawiała, lekarz to jest czarownik, którego magią jest wiedza.
W audycji usłyszymy także o Międzynarodowym Ruchu Misyjnym „Domy serca”, których założycielem był w 1990 r. we Francji, o. Thierry de Roucy. Odbywa się tam posługa najbardziej potrzebującym i odrzuconym w różnych rejonach świata, zwłaszcza dzieciom. To tymczasowe miejsce dla osób, które chcą poświęcić swoje życie drugiemu człowiekowi. Obecnie na świecie istnieje 35 takich wspólnot, które działają w 19 krajach.
Na audycję „Familijna Jedynka" w Pierwszym Programie Polskiego Radia zaprasza Jan Pniewski.
Tytuł audycji: „Familijna Jedynka"
Prowadził: Jan Pniewski
Data emisji: 7.02.2016 r.
Godzina emisji: 06.00
