Tydzień ekumeniczny przypadający w trwającym wciąż okresie obchodów 100-lecia Niepodległości skłania do retrospektywnego spojrzenia na to, jak w tym czasie zmieniła się w Polsce sytuacja religijna: od II Rzeczpospolitej, gdzie niekatolickie kościoły chrześcijańskie były dyskryminowane przez państwo oraz KK do równouprawnienia wobec prawa oraz wzajemnego szacunku i współpracy dzisiaj.
Goście w studiu:
- dr Sebastian Duda - teolog i publicysta (katolik);
- dr Jerzy Sojka - teolog (protestant)
- teolog prawosławny
14:49 [ PR1]PR1 (mp3) 20 styczeń 2019 08_26_17.mp3 Ważne sprawy
01:44 [ PR1]PR1 (mp3) 20 styczeń 2019 06_16_52.mp3 Kochane życie
13:51 [ PR1]PR1 (mp3) 20 styczeń 2019 08_44_09.mp3 Magazyn Z życia Kościoła
Tytuł audycji: „Familijna Jedynka"
Prowadzący: Jan Pniewski
Data emisji: 20.01.2019 r.
Godzina emisji: 06.00
Poniżej prezentujemy SMS-y od naszych Słuchaczy:
Dzień dobry, moja babcia nauczyła wnuków radości codziennego życia, szacunku dla innych oraz szczęścia ze wspólnej pracy w kuchni ze śpiewem na ustach. Ewa z Zelowa.
Rodzice Mamy pochodzili z Kopyczyniec na Podolu. Kochali Polskę i tylko w Niej czuli się szczęśliwi. Ja też. Motta - Babci Reginki: "zapłacone musi być zjedzone" i Dziadka Pawełka: "nie kręć językiem jak krowa ogonem", są ważne również dla mnie. Jerzy.
Po 5 klasie przyjechałem na wakacje do babci. Choć, pójdziemy na grzyby. Następnego dnia - babciu, Chomy znów - ich sam, boli mnie noga. I tak nauczyłem się samotnikować w lesie i... Zostałem leśnikiem. Dziękuje Ci kochana Babciu. Krzysztof z Cieszyna.
W trudnych czasach wychowywali mnie Dziadkowie, dali bezwzględna wiarę, moralność dziewczęcą, patriotyzm. To są drogowskazy na cale Zycie. Anna z Rzeszowa.
Gdy Bóg zabrał mi żonę do siebie, która odeszła podczas porodu drugiego dziecka babcia i dziadek (Rodzice moi) pomogli mi iść dalej przez życie. Życzę wszystkim takiej Babci i Dziadka. Maciej z Wieliczki.
Moja babcia pokazywała, że codzienne troski i niespodziewane kłopoty pokonać można uśmiechem i słuchaniem potrzeb bliskich. Nigdy nie odmówiła pomocy nikomu. Jest moim wzorem. Ewa.
Po Babci otrzymałam spokój i uśmiech na twarzy. Spokojem więcej się zdziała. Justyna Szymczak, Kościan
Moja ś.p.Babcia Aniela to wspomnienie ciepłych rak, mądrych rad, pochylenia się nad słabszymi, szacunek dla nas wnuków, spracowane ręce i pełne miłości spojrzenie... Monika z Warszawy.
Ja od babci i dziadka ze strony taty otrzymałam skarb wiary, która jest dla mnie bardzo ważna i przede wszystkim miłość i dobroć. Małgosia.
Mam 72 lata i ciągle czuje się emocjonalną kaleką, bo nie miałam żadnej babci ani dziadka. Zazdroszczę moim wnukom. Katarzyna B.
Moją babcię, pamiętam, jak ze mną, chodziła na spacery i opowiadała bajki. Później, kiedy już chodziłem do szkoły, opowiadała mi o niełatwym życiu w I-szej i II-giej wojnie światowej, oraz podczas wojny polsko-bolszewickiej. To życie, pełne dobra, wychowywania dzieci (była nauczycielką), ale i niebezpieczeństw spędziła w Janowie pod Lwowem. Babcia zawsze pomagała moim Rodzicom we wszystkich sprawach domowych. Pamiętam Jej ciepły, miły głos, który zawsze dla mnie i brata miał dobre słowo. Antoni z Gliwic.
Babcia to wielki skarb. Miała czas żeby wysłuchać, wesprzeć, dodać otuchy. Potrafiła pocieszyć i wnieść nadzieje. I choć jest już tylko w moich wspomnieniach to i tak nadal czuwa nademna... Irena z Fajslawic.
