"Tak mogło być...", czyli co by było, gdyby było

Kiedy jeszcze chodziłam do szkoły o Marszałku Piłsudskim jakoś się mało mówiło, albo - w ogóle.

Józef Piłsudski fot. Wikimedia Commons.

Foto: Wikipedia/K. Pęcherski, domena publiczna

Dzień dobry!

”Od lat słucham Pani felietonów radiowych – napisał Pan Adam Wojciechowski (tu pominę pochwały pod moim adresem. Ale dziękuję za dobre słowa). – Uprzejmie proszę o przyjęcie i łaskawą lekturę mojej sztuki „Tak mogło być”, pisanej z myślą o 145-tej rocznicy urodzin Marszałka Józefa Piłsudskiego”. A dalej Autor listu objaśnia: „Sztuka osadzona jest w realiach historycznych, chociaż słusznie należałby ją zaliczyć do political fiction.”

Kiedy jeszcze chodziłam do szkoły, a Pan Adam zapewne ma podobne doświadczenia, o Marszałku Piłsudskim jakoś się mało mówiło, albo - w ogóle. Historia, z której zresztą zdawałam obowiązkową maturę, nie była moim ulubionym przedmiotem. No bo dominowały w niej powstania – chłopskie i robotnicze, i wszystko to dokładnie się myliło. Gdyby nie dyskretna podpowiedź samej profesorki w trakcie przygotowywania odpowiedzi, która rzuciła – chyba z litości – kilkoma faktami – pewnie bym tego egzaminu nawet nie zaliczyła. Toteż trochę się dziwię teraz, że nasz Szanowny Słuchacz szuka wsparcia dla swoich twórczych pasji historycznych akurat u mnie, osoby tak mało znaczącej jako decydent. Ale oczywiście przekażę ten tekst w jakiś godne ręce i zobaczymy, co dalej. Dodam jeszcze, że nadesłany dramat w dwóch aktach pt. „Tak mogło być” poświęcony jest bohaterom kampanii wrześniowej 1939 roku. A rzecz rozgrywa się przed i po wybuchu II wojny światowej. Autor pisze we wstępie te gorzkie słowa prawdy:

„Wrzesień 1939 roku to miesiąc agresji niemiecko-sowieckiej na Polskę (1 i 17.IX), a także wypowiedzenie wojny Rzeszy Niemieckiej przez Wielką Brytanię i Francję (3.IX). Tak rozpoczęła się II wojna światowa. Wojny tej nie mogliśmy wygrać w pojedynkę, pomimo heroicznej postawy żołnierza i korpusu oficerskiego, w tym generałów, których kilkunastu poległo w boju; nie mogliśmy sprostać armiom dwóch mocarstw europejskich które sprzysięgły się przeciwko Polakom, a następnie rozebrały Polskę (czwarty rozbiór)”.

Elżbieta Nowak