Swoja nazwę zawdzięcza regionowi z którego pochodzi, gdzie pierwotnie właściwy kujawiak tańczony był w formie cyklu; chodzony czyli korowód, po czym następował kujawiak właściwy, wirowy przechodzący w szybkiego oberka.
To taniec trójmiarowy, ale ze względu na charakterystyczne w kujawiakowej muzyce tempo rubato różni się znacznie od walca. Tancerze poruszają się na lekko zgiętych kolanach, delikatnie pulsując, niemalże płynąc po podłodze, kroki stawiają na całą stopę, z góry, jak gdyby chodzili po chmurze, posuwiście i płynnie. Mężczyzna i kobieta zwracają się twarzą do siebie, obejmują oburącz i w tym trzymaniu wirują w cztery strony obrotami w prawo lub w lewo. Tańczące pary poruszają się po kole lub po dowolnych liniach, oczywiście nie zderzając się ze sobą.
Krok kujawiaka to trzy kroki chodu na całych stopach w jednym takcie. Dla zrobienia pełnego obrotu para wykonuje dwa kroki podstawowe, czyli sześć kroków chodu kroku gładkiego, niesionego, z uginaniem kolan lub kroku z góry. W wersji tradycyjnej pierwszy krok na raz tańczony jest prawie w miejscu, drugi do przodu lub do tyłu. Trzeci, to dostawienie nogi. Powoduje to, że taniec ten ma charakterystyczny puls oddający kujawiakowe tempo rubato oraz charakter tancerzy.
***
Tytuł audycji: Pierwsze kroki
Przygotował: Piotr Dorosz
Data emisji: 15.02.2020
Godzina emisji: 8.50
gs
