Kolej Warszawsko-Wiedeńska - pierwsza w Polsce

14 czerwca 1845 otwarto pierwszy odcinek Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, pierwszej linii kolejowej w Królestwie Polskim.

Warszawa. Dworzec Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Fotografia autorstwa Maurycego Puscha wykonana pod koniec XIX wieku

Foto: Polona

Posłuchaj

52:23 kolej___939_09_ii_tr_0-0_117926303d277637[00].mp3 Kolej Warszawsko-Wiedeńska - audycja Hanny Marii Gizy z cyklu "Klub ludzi ciekawych wszystkiego". (PR, 13.06.2009)

 

Przed wybuchem powstania listopadowego Królestwo Kongresowe należało do najszybciej modernizujących się krajów w Europie. W ciągu piętnastu lat od utworzenia zaszła głęboka zmiana mentalności, dzięki której zawód inżyniera przestał być ekstrawagancją. - Polacy zaczęli rozumować kategoriami właściwymi społeczeństwom nowoczesnym – mówił na antenie Polskiego Radia prof. Bolesław Orłowski.

Był to czas, gdy kolej stawała się dziedziną strategiczną i wiodącą. Cały ruch rewolucji przemysłowej, przedtem skupiony na przemyśle włókienniczym, skupił się na kolei. – Tory cementowały duże kraje, jak Rosja, Kanada, czy Stany Zjednoczone. Niosła też za sobą rozległe zdobycze cywilizacyjne. To właśnie wzdłuż kolei pojawia się telegraf – mówił gość audycji.

Kolej Warszawsko-Wiedeńską była pierwszą, którą Polacy zbudowali sami i dla własnej korzyści. Wybrano projekt autorstwa Stanisława Wysockiego, który potem kierował budową linii.

Linia kolejowa łączyła Warszawę z granicą zaboru austriackiego. Miała 327 kilometrów długości i posiadała 27 stacji. Tylko w pierwszym roku funkcjonowania przewieziono tą trasą 143 tysiące pasażerów oraz 143 tysiące cetnarów towarów. Tabor kolejowy składał się z 8 lokomotyw parowych, opalanych drewnem, później węglem, 58 wagonów osobowych i 62 wagonów towarowych.

Jakie korzyści płynęły z założenia Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej? Posłuchaj audycji Hanny Marii Gizy z cyklu "Klub ludzi ciekawych wszystkiego".