Dziś mija 3. rocznica śmierci aktorki.
Państwowy Instytut Szkoły Teatralnej ukończyła w 1939 roku. Wybuch II wojny światowej zastał ją w Wilnie, gdzie debiutowała na scenie w Teatrze na Pohulance. Dwa lata później wróciła do stolicy, grała w teatrach podziemnych.
Po wojnie, przez rok, występowała w Starym Teatrze w Krakowie (1945-46), a następnie w Łodzi - w Teatrze Kameralnym. W 1949 roku po likwidacji Kameralnego, przeniosła się znowu do Warszawy.
Od drugiej połowy lat 50. była związana z teatrami stolicy, najpierw Współczesnym, potem - Narodowym i Dramatycznym. Gościnnie występowała na scenach niemal wszystkich warszawskich teatrów. Od 2010 roku była członkiem zespołu aktorskiego Teatru Rozmaitości w Warszawwie. Sławę zdobyła dzięki rolom w popularnych filmach, m.in. "Zakazanych piosenkach" czy "Skarbie". Wystąpiła także m.in. w takich produkcjach jak "Korczak", "Dolina Issy", "Ludzie z pociągu" i "Pożegnanie z Marią".
Danuta Szaflarska i Jerzy Duszyński w filmie "Zakazane piosenki", zdjęcie z czasopisma "Film", 1947
Aktorka była laureatką wielu prestiżowych wyróżnień, między innymi otrzymała Wielką Nagrodę Dwóch Teatrów - Radia i Telewizji za całokształt pracy artystycznej i nagrodę honorową Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Operatorskiej "Camerimage". W 2007 roku dostała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Rok później odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
Ponad pół wieku współpracowała z Teatrem Polskiego Radia. Zagrała w blisko stu pięćdziesięciu słuchowiskach dla dzieci i dla dorosłych. Słuchacze mogli ją usłyszeć m.in. w "Niemcach" w reż. Erwina Axera i Antoniego Bohdziewicza z 1950 r., "Błękitnej różyczce" Jana Warenyci, "Brydżystach" Kazimierza Orłosia, "Domku z kart" Emila Zegadłowicza, "Godzinie W" Jerzego Stefana Stawińskiego, "Grubych rybach" Michała Bałuckiego czy "Piaskownicy" Michała Walczaka. Do połowy lat 80. aktorka kreowała rolę Danusi Matysiakówny - Grzelakowej w powieści radiowej Matysiakowie.
W 2015 roku została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski "w uznaniu wybitnych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności znamienitych osiągnięć w pracy artystycznej i znaczącego wkładu w rozwój polskiej kultury oraz za działalność na rzecz niepodległości i przemian demokratycznych w Polsce".
im