Прыйшла вясна, хочацца нейкіх пазітыўных навін, сонца і крыху радасці ў жыцці. А СМІ як звычайна закідваюць нас негатыўнымі паведамленнямі, мала аптымізму. І таму захацелася мне ў «Музычным уроку польскай мовы» сёння прадставіць нейкую больш радасную кампазіцыю, якая была б сугучная з веснавым настроем, якога пакуль мала, бо холадна ды ідзе дождж. Я выбрала песню Патрыцыі Касяркевіч (Patrycja Kosiarkiewicz), якая так і называецца «Радасны». Некалькі слоў пра выканаўцу.
Патрыцыя Касяркевіч нарадзілася ў 1972 годзе, пачала сваю музычную кар’еру на пачатку 90-ых гадоў. Была вакалісткай гурту «О!Ля!Ля» з Зялёнай Гуры, з якім запісала кружэлку «Эйфарыя». Кар’ера Патрыцыі Касяркевіч развівалася імкліва, яна нават атрымала статуэтку «Індывідуальнасць году» ў 1998-ым, але напрыканцы 90-ых перастала выступаць. На пачатку новага тысячагоддзя выдала кампакт-дыск, пісала песні для іншых выканаўцаў, выступала па тэлебачанні, пісала фельетоны ў часопісе «Superlinia».
На сцэну вярнулася з рок-групай Hallo. Касяркевіч была вакалісткай гэтага калектыву ў 2018-2019 гг., разам запісалі два сінглы, якія займалі высокія месцы ў хіт-парадах. Пазней Патрыцыя Касяркевіч казала, што працуе над уласнай кружэлкай, прэм’ера якой павінна была адбыцца летам 2020 году, але пакуль што пра яе нічога не чуваць. Магчыма, планы музыканткі, таксама, як шматлікіх іншых выканаўцаў, радыкальна змяніла пандэмія.
А я прапаную ўжо паслухаць кампазіцыю «Радасны» у выкананні Патрыцыі Касяркевіч.
Uwierzyłby ten,
kogo sny policzył na liczydłach
swych na niebie ktoś, na niebie hen.
Uwierzyłby dopiero ten.
Na pożegnanie, na pożegnanie
spojrzeć wstecz – łatwa rzecz.
A taki, co niedawno go zrzucono z chmur,
by pożył, to taki w nic nie wierzyć chce
i nie uwierzy w słowa te, i na dzień dobry,
na dzień dobry spojrzeć wstecz – trudna rzecz.
Trzeba z chwili mieć, to co w chwili trwa.
Nie przeoczyć nic, szukać aż do dna.
Trzeba wierzyć, że jeśli kochać, to na zawsze.
A gdy nawet ból, trzeba nie dać się.
Nie dać ściągnąć w dół, mówić głośno nie!
Trzeba budzić się i od rana tańczyć w myślach.
Nie czekaj aż w lusterku twarz zmarszczona jak rodzynek,
lecz z cudzych spraw pomyłek garść i podpowiedzi spróbuj skraść.
Паверыў бы той, каго сны на небе палічыў на сваіх лічыльніках хтосьці, там далёка. Толькі той бы паверыў. На развітанне, на развітанне зірнуць назад – простая рэч. А такі, каго нядаўна скінулі з хмараў, каб пажыў, такі хоча ў нічога верыць і ён не паверыць у гэтыя словы, і на добры дзень, на добры дзень зірнуць назад – цяжкая рэч.
Трэба з хвіліны мець тое, што застаецца ў дадзены момант. Нічога не прапусціць, шукаць да самога дна. Трэба верыць, што калі кахаць, то назаўсёды. А калі нават боль, не паддавацца. Не дазволіць зацягнуць сябе ўніз, казаць гучна «НЕ!».
Трэба прабуджацца і з раніцы танцаваць у думках. Не чакай, калі ў люстэрку твар маршчыністы як разынка, але з чужых справаў памылак жменьку і падказак спрабуй скрасці.
Uwierzyłby ten – паверыў бы той, хто... Хачу звярнуць увагу на граматычную форму з часцінкай бы. На польскай мове дзеяслоў з гэтай часцінкай пішацца злітна. У адрозненні ад беларускай мовы, на якой яны пішуцца асобна.
Policzył na liczydłach – палічыў на лічыльніках. Лічыльнікі – прадмет, які ўсе ведаем з дзяцінства. Гэта такая прылада, якая ўяўляе сабою некалькі пруткоў з нанізанымі косткамі, на якіх можна лічыць. Калі не было яшчэ калькулятараў, лічыльнікамі карысталіся значна часцей, чым цяпер.
Na niebie hen – на небе далёка. Выраз hen азначае, што нешта знаходзіцца вельмі далёка, а нават там, дзе цяжка сабе ўявіць, у неакрэсленым месцы.
Spojrzeć wstecz – зірнуць назад. Таксама на польскай мове можна «spojrzeć do tyłu», што будзе азначаць тое ж самае – паглядзець, зірнуць назад, на тое, што ўжо прамінула.
Twarz pomarszczona jak rodzynek – твар маршчыністы як разынка. Што цікава, на польскай мове слова rodzynek можа быць як жаночага, так і мужчынскага роду. Часцей мужчынскага – ten rodzynek, а не ta rodzynka, але не будзе памылкай сказаць і ta rodzynka.
нг