«Мама, я не хачу вайны» – пад такой назвай адкрылася ў Гдыні выстава, на якой прадстаўленыя малюнкі польскіх і ўкраінскіх дзяцей, якія паказваюць жахлівасці вайны.
Выстава паказваецца на кінафестывалі «NNW» у Гдыні.
На эскапазіцыі супастаўляюцца выявы бамбаванняў і рэпрэсій, убачаныя вачыма польскіх дзяцей ў 1946 г. і сучасныя малюнкі ўкраінскіх дзяцей пасля расiйскага нападу на Украіну.
Адольф Мязга перажыў нямецкія бамбёжкі Фрампаля ў 1939 годзе. Сёння, гледзячы на Украіну, ён прама кажа – свет нічому не навучыўся:
«Мясцовасць была знішчана амаль у 90 адсотках. Дамы цалкам спаленыя. На дзіцячых малюнках, маіх і іншых дзяцей, пераважна былі самалёты. Хто застаўся, іх высялялі, і на малюнках таксама гэта адлюстроўваецца. Цяпер гісторыя пайшла па кругу і спынілася ва Украіне. Я перажываю тое, што адбываецца, як і тыя дзеці з Украіны. Нявінныя істоты церпяць такое гора і то ў ХХІ стагоддзі».
У Гдыню прыехала 10-гадовая Анастасія з Адэсы. У экспазіцыю ўвайшлі яе малюнкі, якія ілюструюць расійскую агрэсію супраць Украіны:
«Я малявала гэтую карціну, калі былі моцныя выбухі і я сядзела ў падвале падчас паветранай трывогі. Я малявала тое, што адбываецца на вуліцы, гэта быў мой спосаб, каб супакоіцца».
Выстава з больш чым 7 тысячамі малюнкаў польскіх дзяцей з 1946 году, ілюструе зверствы нямецкай акупацыі. Гэтыя малюнкі захоўваюцца ў Архіве сучаснай дакументацыі ў Варшаве.
Пасля расійскага ўварвання ва Украіну быў запушчаны праект «Мама, я бачу вайну», які ўяўляў сабой калекцыю з 14 тысяч украінскіх дзіцячых малюнкаў.
З дапамогай Міністэрствам замежных спраў Польшчы выстава дэманструецца па ўсім свеце.
Польскія і ўкраінскія малюнкі даступныя таксама ў лічбавым выглядзе на сайце www.momidontwantwar.eu.
IAR/яс