У Варшаве распачаўся Тыдзень псіхічнага здароўя. Гэта другая па ліку кампанія па ахове псіхічнага здароўя дзяцей і падлеткаў. З 4 па 12 красавіка ў Варшаве праходзяць адкрытыя мерапрыемствы, якія прысвечаны найбольш распаўсюджаным праблемам псіхічнага здароўя дзяцей і падлеткаў. Акцыя адрасавана бацькам і выхавальнікам, настаўнікам і моладзі.
У праграме тыдня — бясплатныя лекцыі, вэбінары і сустрэчы са спецыялістамі, адрасаваныя дзецям, моладзі, бацькам і настаўнікам.
Мажэна Гаўкоўска з прэс-службы варшаўскай мэрыі паведаміла, што на сустрэчах будуць абмяркоўвацца, між іншым, псіхічныя крызісы дзяцей і моладзі, залежнасці, дэпрэсія і трывога, эмацыйная падтрымка дома і ў школе, роля бацькоў і апекуноў у прасоўванні прынцыпаў псіхічнага здароўя, кіраванне стрэсам і выклікі, звязаныя з новымі тэхналогіямі.
Праграма мерапрыемстваў варшаўскага Тыдня псіхічнага здароўя даступная на сайце: www.zdrowie.um.warszawa.pl/zdrowie-psychiczne. Там жа можна знайсці матэрыялы па такіх праблемах, як мова варожасці, агрэсія і дэпрэсія ў дзяцей і падлеткаў. Уваход на ўсе мерапрыемствы вольны, але на некаторыя сустрэчы патрабуецца рэгістрацыя.
Наша здароўе шмат у чым залежыць ад псіхічнага здароўя. Па дадзеных СААЗ, у 2020 годзе дэпрэсія была другой па колькасці хворых у свеце. Псіхічнае здароўе трэба разумець шырэй, чым толькі адсутнасць хвароб або псіхапаталагічных сімптомаў, гаворыць псіхолаг Сільвія Разбіцка з Цэнтра псіхічнага здароўя:
- Здароўе не існуе без псіхічнага здароўя. Перш за ўсё, гэта наш стан, у якім мы эфектыўна і добра працуем у розных сферах. У нас ёсць пазітыўныя думкі, мы актыўныя, гатовыя дзейнічаць. У гэтым кантэксце мы можам думаць пра здароўе. Фактычна, тое, як мы дзейнічаем як дарослыя, фармуецца ўжо ў першыя гады нашага жыцця. Першыя тры гады жыцця - гэта момант, калі фарміруюцца асновы нашай асобы і нашага функцыянавання. Вядома, не ва ўсіх ёсць спрыяльныя ўмовы, каб правільна развівацца ў спрыяльным асяроддзі. Але што надзвычай важна, гэта клопат пра элементарныя рэчы, такія як сон і правільнае харчаванне. Таксама важная група знаёмых, сяброў, блізкіх людзей, з якімі можна размаўляць, на якіх можна разлічваць, а значыць, гэта клопат пра сацыяльную базу.
Па дадзеных Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, у 2020 годзе дэпрэсія была другім захворваннем па колькасці хворых у свеце, а да 2030 года стане першым. Паводле дадзеных Міністэрства аховы здароўя Польшчы, у 2020 годзе ў краіне ад дэпрэсіі пакутавалі чатыры мільёны чалавек.
Сільвія Разбіцка з Цэнтра псіхічнага здароўя гаворыць, што дэпрэсію можна назваць болем існавання, адзіноты, часам працяглага смутку. З медыцынскага пункту гледжання можна казаць пра дэпрэсію, калі смутак, замкнёнасць, недахоп энергіі і негатыўныя думкі доўжацца на працягу доўгага перыяду часу, гаворыць псіхолаг:
- Тэорыя гаворыць пра два тыдні. Аднак, што ж такое два тыдні? Часам людзі адчуваюць велізарныя цяжкасці на працягу некалькіх месяцаў ці гадоў і змагаюцца з дэпрэсіяй. Важна заўважыць, што калі мы раптам выпадаем з пэўнай ролі, ролі супрацоўніка, ролі маці, ролі бацькі, а да гэтага часу мы функцыянуем на адносна добрым узроўні, то гэта сігнал для нас, для асяроддзя. Гэта момант, каб задумацца, што адбываецца, чаму я не хачу ісці на працу, не хачу клапаціцца пра свае абавязкі, што ў мяне няма гэтай энергіі.
Калі справа даходзіць да праблем з псіхічным здароўем у дзяцей і падлеткаў, ранняе распазнаванне і адпаведная дапамога спецыяліста або ўмяшанне маюць вырашальнае значэнне для прадухілення далейшых ускладненняў і падтрымкі здаровага эмацыянальнага і сацыяльнага развіцця.
Сільвія Разбіцка бачыць тут праблемы ў камунікацыі паміж дзецьмі і дарослымі:
- Я задала б такое пытанне: чаму гэты малады чалавек не можа звярнуцца да дарослага? Чаму ён не можа звярнуцца да настаўніка, педагога ці бацькоў? Што адбываецца, што мы, дарослыя, маем такі кантакт з дзецьмі? Што адбываецца, што гэты малады чалавек не можа прыйсці да нас і пагаварыць з намі? Гэта пытанне да бацькоў, гэта пытанне да настаўнікаў і выхавальнікаў. Што адбываецца, чаго мы не бачым? Забягаючы далей, я б сказала, што гэтых адносін не існуе. Таму што калі бацькоў няма, калі настаўнік ці педагог не бачаць, што адбываецца, яны не рэагуюць на гвалт. У грамадскіх цэнтрах псіхалагічнай і псіхатэрапеўтычнай дапамогі я назіраю вялікую колькасць паведамленняў аб насіллі, у тым ліку сексуальным. Да нас прыходзіць шмат дзяцей, шмат сем'яў, і мы бачым, з якімі вялікімі трагедыямі змагаюцца гэтыя дзеці. Шмат насілля і пакінутасці, таму што бацькі часта пакідаюць сваіх дзяцей з іх пакутамі, не бачаць іх, не могуць ім дапамагчы.
У рамках варшаўскага Тыдня псіхічнага здароўя кожны можа выбраць нешта адмыслова для сябе. Сустрэчы вядуць вопытныя спецыялісты і эксперты ў галіне дзіцячай і падлеткавай псіхіятрыі і псіхалогіі, якія дзеляцца сваімі ведамі, вопытам і практычнымі інструментамі. На сустрэчах разглядаюцца розныя аспекты псіхічнага здароўя дзяцей і падлеткаў.
Усе мерапрыемствы можна знайсці тут.
ав