Велікодная нядзеля з Імшой Уваскрэсення (рэзурэкцыя), якая цэлебруецца на досвітку ў гонар Уваскрасення Хрыстова, гэта найвялікшае свята за ўвесь літургічны год.
Свята Уваскрасення Гасподняга, вядомае як Вялікдзень ці Пасха, адзначаюцца асаблівай радасцю сярод вернікаў, бо ўваскрасенне Хрыста з'яўляецца сімвалам яго перамогі над грахом і смерцю. Найсвяцейшы Сакрамэнт ва ўрачыстай працэсіяй абносілі вакол храму тры разы, у суправаджэнні гуку званоў і велікодных песень. У мінулым пачатак рэзурэкцыі нават суправаджаўся грукатам гармат.
На думку гісторыкаў касцёла, першая згадка пра святую Імшу-рэзурэкцыю адбылася ў X стагоддзі. Яе служылі ў нямецкім Аўгсбургу. Абрад паходзіць з сярэднявечных містэрыяў. У Польшчы яго, верагодна, распаўсюдзіў Рыцарскі Ордэн Святой Труны Гасподняй Іерусалімскай. Яго члены былі вялікімі прыхільнікамі Хрыстовых пакут і ўваскрасення. Яны прыбылі з Іерусаліма ў польскі Мехаў каля 1163 года.
У Польшчы святкаванне Уваскрэсення называюць Wielkanoc, то бок Вялікая ноч. Па-ангельску гэтае свята называецца Easter, а па-нямецку Oester – гэта назвы, якія паходзяць ад слова «ўсход». Цяпер яны маюць на ўвазе геаграфічны кірунак, але калісьці яны таксама абазначалі, як па-польску, усход сонца. Старое значэнне таксама засталося ў англійскай і нямецкай мовах, гэта значыць узыходжанне новага дня пасля ночы: уваскрасення Ісуса пасля ночы смерці.
Назва Пасха паходзіць са Старога Запавету. Пасха святкавалася ў Ізраілі як святое свята, звязанае з ахвяраваннем ягняці. Свята Пасхі было звязана з гістарычнай падзеяй – адʼездам з Егіпта, гэта значыць домам рабства. Гэта было памятным знакам выратавальнага ўчынку Яхве. Хрысціянства перанесла гэтую традыцыю на новую падзею: уваскрасенне Хрыста.
Вялікдзень – гэта рухомае свята (адзначаецца ў першую нядзелю пасля вясновага раўнадзенства) і зʼяўляецца галоўнай урачыстасцю літургічнага года, з якой вылічваецца каляндар найбольш важных царкоўных святаў, такіх як: Ушэсце, Пяцідзесятніца і іншыя.
ав