У польскай сярэдняй школе №10 імя св. Марыі Магдалены, дзеці вучацца па чарзе, то ў класах, то ў бомбасховішчы. Перад канікуламі рэпетыцыі, падчас якіх яны практыкаваліся ў выкананні калядных песень, праходзілі наверсе і ўнізе, дзе яны былі ў бяспецы, патлумачыла дырэктар школы Віра Шэршнёва.
«Па трывозе мы спускаемся ў сховішча, там таксама праходзяць урокі. Вайну мы адчуваем на кожным кроку. У нас ёсць дзеці, бацькі якіх ваююць на фронце. Гэтыя дзеці адчуваюць гэта, таму што іх сем'і кожны дзень жывуць у напружанні і страху за сваіх блізкіх. Але з імі працуюць псіхолагі, і мы стараемся неяк падтрымаць гэтых дзяцей, каб не пазбаўляць іх дзяцінства», — сказала яна.
Перадкалядны перыяд у гімназіі - час успомніць даўнія традыцыі, упрыгожыць класы і ўпрыгожыць елку, напісаць лісты Дзеду Марозу. Гэта таксама магчымасць культываваць польскасць.
Напярэдадні Калядаў польскія сем’і ў Львове сядаюць за шчодра накрытыя сталы, а ўвечары ўсе разам ідуць на святочную Імшу апоўначы.
«Але ніхто не можа быць цалкам шчаслівы, нават у такі радасны святочны час. У многіх сем'ях гінуць блізкія, бацькі і сыны. Нам гэта балюча, але з гэтым трэба жыць. Усе, у каго ёсць украінскае грамадзянства, у каго ёсць сілы, павінны ісці ваяваць», — дадала яна.
Дырэктар Шаршнёва падкрэслівае, што ў яе школе, дзе вучацца 215 вучняў, выпускнікі заўсёды з’яўляюцца самай важнай групай вучняў.
«Мы спрабуем жыць так, як жылі да гэтай вайны. Не адбірайце ў дзяцей дзяцінства. Таму на другі год вайны мы ладзілі традыцыйны выпускны баль для выпускнікоў гімназіі, хоць некаторыя казалі: ой, вайна ж, навошта баль. Але гэта апошні школьны выпускны вечар для гэтых дзяцей. У іх больш ніколі гэтага не будзе», — сказала яна.
Перад Калядамі Львоў выглядае як любы іншы горад Еўропы. Мігатлівыя агеньчыкі калядных ёлак, вітрыны, упрыгожаныя свечкамі і галінкамі, з гукаўзмацняльнікаў гучаць калядныя песні і сумныя людзі, якія спрабуюць усміхнуцца. Аднак практычна кожны дзень апоўдні горад спыняецца.
У гэты час ад гарнізоннага храма Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы, былога касцёла езуітаў, адыходзяць пахавальныя працэсіі. Амаль кожны дзень у Львове ўрачыста развітваюцца з воінамі, якія загінулі на вайне з Расіяй. Такія развітанні адбываюцца і ў лацінскай катэдры, дзе адпяваюць забітых расіянамі вернікаў Рыма-Каталіцкага Касцёла і грамадзян Украіны польскага паходжання.
ПР/юл