Namalowany przez Josepha Kaltera w technice akwareli około 1811 roku autoportret oraz wizerunek żony, Amalii Kalter z domu Palsner, znajdowały się przed wojną w zbiorach wrocławskiego Śląskiego Muzeum Przemysłu Artystycznego i Starożytności. Dowodem tego są między innymi przedwojenne numery inwentarzowe umieszczone na obiektach.
Podczas uroczystości przekazania odzyskanych strat wojennych wicepremier, minister kultury Piotr Gliński mówił, że lista zaginionych dzieł jest wciąż bardzo długa. Dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu Piotr Oszczanowski powiedział, że portrety małżeństwa Kalterów były częścią daru, jaki ofiarowała instytucji Maria Jaeschke, wnuczka artystycznego małżeństwa
Za straty wojenne uznaje się przede wszystkim wszystkie ruchome dobra kultury utracone w wyniku II wojny światowej na terenach polskich, pochodzące ze zbiorów publicznych, prywatnych i kościelnych. Jednak polskie kolekcje dzieł sztuki były zubażane na przestrzeni wieków – zauważa historyk sztuki dr Justyna Napiórkowska. Jak mówi dr Łukasz Nawrocki, autor rekonstrukcji "Portretu młodzieńca" Rafaela Santi, kluczem do odzyskania dobra kultury jest pamięć.
Najcenniejsze dzieło, które zostało zrabowane w Polsce, to właśnie "Portret Młodzieńca" Rafaela Santi. Jak przypomina Roman Kudelski nasz kraj do dziś nie odzyskał między innymi gotyckiej rzeźby Madonny Toruńskiej. Ograbiony został też skarbiec katedry na Wawelu, Sandomierz czy warszawskie Muzeum Narodowe.
W ostatnich latach, dzięki działaniom Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, do macierzystych kolekcji powróciło ponad 500 cennych dzieł sztuki. W toku jest kilkadziesiąt spraw restytucyjnych w kraju i na świecie.
IAR/ep