Cywile podczas Powstania Warszawskiego byli potężnym wsparciem i zapleczem dla walczących. Bez ich udziału i zaangażowania żołnierze nie mogliby tak długo walczyć. Cywilni mieszkańcy Warszawy budowali barykady, kopali rowy, transportowali rannych. Pomagali odkopywać zasypanych, uwięzionych pod gruzami zbombardowanych kamienic. Czuli się wyjątkowo związani z powstańczą armią - każdy miał w walczących oddziałach kogoś bliskiego: syna, córkę, brata, ojca, męża czy żonę.
Pomimo tak wielu cierpień, wyrzeczeń oraz traumatycznych doświadczeń ludność cywilna miasta aż do kapitulacji wspierała powstańców, ofiarowując im żywność, ciepłe ubrania, słowa otuchy, a także własną pracę. Pomagała zaopatrywać kuchnie, wyposażyć szpitale, kopać studnie. Dzięki takiej postawie cywili żołnierze zachowywali nadzieję i motywację do dalszej walki.
O tym, że za historiami „Zwyczajnych” stoją nadzwyczajni ludzie, można przekonać się poznając m.in. losy takich postaci jak pisarze i poeci: Jerzy Andrzejewski, Miron Białoszewski, Maria Dąbrowska, Marek Hłasko, Czesław Miłosz, Anna Świrszczyńska czy Maria Rodziewiczówna; artystki: Nina Andrycz, Halina Mancewiczówna, Maria Przybyłko-Potocka; ludzie nauki (prof. Irena Huml-Bacz i prof. Władysław Tatarkiewicz); sztuki (rzeźbiarz Alfons Karny oraz grafik i satyryk – Eryk Lipiński); sportu (zapaśnik Aleksander Garkowienko, tenisistka Jadwiga Jędrzejowska, łuczniczka Janina Kurkowska-Spychajowa i lekkoatletka Jadwiga Wajsówna), fotograf powstańczy Edward Wojciechowski, jak również wiele nieznanych szerszemu gronu postaci, o losach nie mniej barwnych i równie dramatycznych.
Z Agnieszką Cubałą, autorką książek o Powstaniu Warszawskim, o jej najnowszej publikacji „Zwyczajni’44” rozmawia Ewa Plisiecka.
