Olimpijskie złoto w 1972 roku w Monachium, trzecie miejsce na
mistrzostwach świata w 1974 w Niemczech, olimpijskie srebro w 1976
roku w Montrealu – to osiągnięcia, które zbudowały legendę
Kazimierza Górskiego.
Urodzony we Lwowie 2 marca 1921 roku, szybko odkrył pasję do piłki
nożnej. Jako napastnik reprezentował barwy RKS Lwów (1936-1939),
Spartak Lwów (1940-1941), Dynamo Lwów (1944), w latach 1945-1953
grał w Legii Warszawa. 26 czerwca 1948 rozegrał pierwszy i jedyny
mecz w reprezentacji Polski – w przegranym 0:8 spotkaniu z Danią.
1 grudnia 1970 roku został trenerem kadry Polski. Wtedy niewielu
widziało w nim człowieka, którego "Orły " zapiszą się w historii,
a on sam poprowadzi drużynę do największych sukcesów w dziejach.
Pod wodzą Kazimierza Górskiego w latach 1971-1976 biało-czerwoni
rozegrali 76 oficjalnych spotkań, 45 z nich wygrali.
Górski był nie tylko trenerem, ale też autorytetem, psychologiem,
instytucją, motywatorem i, jak sam podkreślał, kimś, kto po prostu
urodził się do piłki.
Zmarł 23 maja 2006 roku po ciężkiej chorobie nowotworowej.