Trzydziestoletni Rossini pisał rocznie cztery-pięć oper, ale przed skomponowaniem "Turka we Włoszech" wziął na kilka miesięcy głębszy oddech. Nieco starszy librecista Felice Romani, niebawem autor librett do najważniejszych oper romantyzmu, był również na początku drogi. Stworzyli razem teatr operowego absurdu. Rzecz dzieje się na plaży i w oberży, nie wiadomo, kto jest kim, Włoch przebiera się za Turka, Turczynka za Włoszkę, między nimi krąży Poeta notujący pomysły do nowej opery buffa. Poeta nie śpiewa tylko mówi – chwyt zupełnie nowatorski, a pozostali tryskają z głosów wokalne kaskady Rossiniego. Łatwo jednocześnie całą akcję odnieść do współczesnego życia. Podobnie jak Poeta postępują dziś reporterzy, dokumentaliści, scenarzyści: obserwują ludzi i na podstawie ich zachowań piszą teksty, kręcą filmy i seriale. No a panie i panowie: Fiorilla i Zaida, Geronio, Selim i Narciso, pragną po prostu się zabawić, na plaży i w barze. Czy nie znamy takich?
***
Tytuł audycji: Spotkaniach po zmroku
Prowadzi: Barbara Schabowska
Data emisji: 15.03.2017
Godzina emisji: 21.30
materiały prasowe Teatru Wielkiego - Opery Narodowej/mc
Plakat promujący spektakl "Turek we Włoszech" w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej; Foto: Łukasz Murgrabia; Projekt plakatu: Adam Żebrowski