Wielu z nich uważa, że prawda o zbrodni z 1940 roku powinna pomóc w polsko - rosyjskim pojednaniu. - Powinniśmy wyciągnąć do narodu rosyjskiego rękę i zaprzyjaźnić się z nimi, (...) aby nie powtórzyło się to, co było wcześniej - mówi jedna z uczennic. Inna z obecnych zauważyła, że kiedyś Polaków i Rosjan uczono wcześniej innej historii.
Władze Rosji oficjalnie przyznały, że polscy oficerowie zostali zamordowani na rozkaz Józefa Stalina i jego współpracowników. Jedynie Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej wciąż przekonuje, że za mord na polskich oficerach odpowiedzialne są hitlerowskie Niemcy.
Mija 71 lat od dnia, kiedy NKWD rozpoczęło wywóz polskich oficerów z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Na cmentarzu w lesie katyńskim Polacy i Rosjanie od wczoraj składają kwiaty i palą znicze, aby oddać hołd ofiarom NKWD. W
3 kwietnia 1940 ruszyły pierwsze transporty śmierci z polskimi jeńcami z Kozielska do Katynia. Zbrodni katyńskiej dokonano w Katyniu, Charkowie oraz Miednoje. NKWD wymordowało wówczas blisko 22 tysiące obywateli polskich wziętych do niewoli po agresji ZSRR na Polskę. Stanowili oni elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego - wybitni dowódcy i stratedzy, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Jeńcy ginęli od strzału w tył głowy. Egzekucje trwały od kwietnia do maja 1940 roku.
Około 15. tysięcy ofiar stanowili więźniowie przetrzymywani wcześniej w obozach specjalnych NKWD w Starobielsku, Ostaszkowie i Kozielsku. Pozostałe 7 tysięcy osób osadzono w więzieniach zachodnich obwodów republik ukraińskiej i białoruskiej, czyli terenach wschodnich Polski, włączonych w 1939 roku do Związku Radzieckiego. Dotychczas nie znamy miejsc ich pochówku.
Polskich jeńców wymordowano na podstawie uchwały Biura Politycznego KC Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 roku. Nakazano w niej zamordowanie ponad 25. tysięcy polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozach i więzieniach.
IAR/agkm