Malarz zmarł 22 października 1906 roku w swoim ogrodzie, przy sztalugach, w czasie pracy.
Kula, stożek i walec
W obrazach Cezanne’a kształt przedmiotów zbliżał się do form geometrycznych. Sam malarz uważał, że przyrodzie występują trzy kształty - kula, stożek i walec – i z nich składa się cały świat.
Najważniejsze i najpiękniejsze obrazy Paul'a Cezanne'a są w jasnych kolorach. Barwne plamy nanosił malarz subtelnymi pociągnięciami pędzla.
- Na wszystkich jego obrazach znalezionych po śmierci, a było ich kilkaset niedokończonych, wszystko było upraszane, geometryzowane, syntetyzowane, oglądane z wielu stron, kształtowane kolorem. Jego obrazy, w przeciwieństwie do płócien impresjonistów, były gęsto zamalowane - mówiła Monika Małkowska w Polskim Radiu w audycji z cyklu "W stronę sztuki" z 2002 roku.
Owoce i pejzaże
Ulubiona tematyka Cézanne'a to pejzaże (szczególnie okolice Aix i Estaque w Prowansji), portrety oraz martwe natury, którymi zainteresował się w latach 70. XIX wieku. Malował owoce, stoły i krzesła, przedstawiając je w specyficzny sposób - tak, jakby traciły równowagę. Nie interesowało go życie Paryża, gwar uliczny, teatry i kabarety, które były w tym czasie tematem wielu impresjonistów.
- W zasadzie całe swoje życie spędził w Aix w Prowansji. Przeżył tu 64 lata na pracy, kłótniach z żoną, nieporozumieniach z ojcem, który przeciwnyprofesji malarskiej, mawiał: Synu, od geniuszu się umiera, a pieniądze zapewnią ci życie – opowiadała Monika Małkowska.
Obraz uznany za jedno z arcydzieł malarza - Wzgórze Sainte-Vicotoire z wielką sosną z roku ok. 1886.
Posłuchaj audycji, w której Monika Małkowska opowiada o podróżach Cezanne’a do Paryża, lekcjach malarstwa, przyjaźni z Camille Pissaro i z Emilem Zolą oraz o utrzymywanym przed rodziną związku z modelką Hortensją.
W obrazach takich, jak "Góra Sainte-Victoire" (z 1885) czy "Madame Cézanne" (z 1887) krytycy dopatrywali się inspiracji nie tylko dla kubistów, lecz nawet fowistów. Wraz z Paulem Gauguinem i Vincentem van Goghiem jest uważany za jednego z trzech głównych postimpresjonistów.
