1. Rozmowa z Wojciechem Karpińskim o jego książce W Central Parku i o dziennikach Józefa Czapskiego Wyrwane strony
„Zeszyty Literackie” wznowiły w tym roku zbiór esejów Wojciecha Karpińskiego W Central Parku – amerykańskich tekstów o ważnych dla autora twórcach (Gombrowicz, Miłosz, Hockney, Nabokov, Sołżenicyn, Tocqueville). Szkicowałem wirtualną genealogię, kreśląc portrety przewodników – pisał o swych esejach Karpiński – to oni pomagali mi widzieć malarstwo, słyszeć literaturę, pomagali dostrzegać związki jednostki ze zbiorowością: jak jednostka bywa wzbogacana i jak może być miażdżona.
Ukazała się również pierwsza scalona edycja Wyrwanych stron Józefa Czapskiego, wybór z jego wielotomowego, pisanego przez całe życie dziennika. Karpiński, przyjaciel Czapskiego, nazwał te zapiski intymnym świadectwem pasji życia i energii obserwacji, najwierniejszym autoportretem malarza.
2. Rozmowa z Ewą Lipską o najnowszym tomie poetki: Pogłos
„Wierzyliśmy w śmierć która była
tylko innym rodzajem miłości”
Osiemnaście wierszy, trzy małe poematy prozą. Nowy tom Ewy Lipskiej to dobrze znana, wciąż się odnawiająca, intensywna poezja, zapraszająca do wielokrotnej lektury.
Tytułowy „pogłos” to metafora powracającej uparcie przeszłości. To zachęta do przemyślenia własnego życia, do spojrzenia raz jeszcze na przestrzeń i czas egzystencji, na siebie i na innych. W Pogłosie nie brak też wyjazdów, powrotów i ucieczek, nie brak przeszukiwania czasu i przestrzeni, nie brak myśli o umieraniu. Zarazem jednak na plan pierwszy wysuwa się miłość. Poetka mówi o niej po swojemu - oszczędnie i głęboko.
Są w tym tomie zdania i obrazy zasługujące na bardzo długie trwanie: o życiu pięknym jak pożar, o śmierci, którą można zostawić jak psa przed sklepem, o miłości, która jest jasnowidzem.
Ewa Lipska podarowała nam wszystkim jeszcze jeden, piękny i mocny tom wierszy.
(z recenzji prof. Mariana Stali, za: wydawnictwoliterackie.pl)
3. Rozmowa z Radosławem Romaniukiem o książce Jarosława Iwaszkiewicza Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne
Radosław Romaniuk opracował nowo wydany zbiór tekstów Iwaszkiewicza o muzyce. „Na tom składają się eseje i artykuły w przeważającej części niepublikowane w żadnej z książek Iwaszkiewicza, kilka odczytanych z rękopisów. Refleksja nad dziełem Chopina, Szymanowskiego i Bacha, wspomnienia zawarte w rozdziale Moje koncerty oraz dwa cykle felietonów: Listy o muzyce i Rozmowy o książkach prezentują rozległość zainteresowań pisarza, dają pojęcie o temperaturze, z jaką traktował muzyczne problemy. Muzykę uznawał Iwaszkiewicz za kwintesencję sztuki, przypominała mu ona o wadze powołania artysty. Była lekiem na niepokoje rzeczywistości historycznej i zamęt życia literackiego, złotym kluczem, który otwiera strumień łez. (za: piw.pl)
Na audycję zaprasza Dorota Gacek.
