Powstało kilka obrazów renesansowego malarza weneckiego Tycjana ukazujących Danae. Najstarszy został namalowany w latach 1545-1546. Przechowywany jest w Museo di Capodimonte w Neapolu.
- O tej pierwszej wersji dowiadujemy się z bardzo ekspresyjnego listu, jaki Giovanni della Casa napisał do kardynała Alessandro Farnese. Giovanni pisze, że jest w pracowni Tycjana, widzi akt kobiecy, który właśnie malarz tworzy. Jak podkreśla, Wenus, jaką kardynał widział niegdyś w Pesaro (która przeszła do historii jako "Wenus z Urbino"), to zakonnica w porównaniu z tym obrazem - mówiła dr Grażyna Bastek.
Istnieją także trzy późniejsze wersje obrazu: z lat 1553-1554 (obecnie w muzeum w Prado i Ermitażu) i z 1554 (w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu). Jak przypominała dr Bastek, wersja neapolitańska przedstawia amora towarzyszącego Danae. Wersja madrycka natomiast jest bardziej ekspresyjna: zamiast amora mamy postać starszej służącej, która stanowi mocny kontrast z pięknem nagiej młodej kobiety.
O formie obrazów, ich kompozycyjnych pierwowzorach, zmiennej kolorystyce, o antycznym micie i jego malarskiej konkretyzacji - o tym wszystkim w rozmowie, jaką z dr Grażyną Bastek przeprowadził Michał Montowski.
jp/mc
