Piotr Orawski zmarł w nocy z poniedziałku na wtorek w wieku 51 lat. Był muzykologiem, nauczycielem i dziennikarzem. Wykładał w Akademii Muzycznej w Gdańsku; gościnnie także w uczelniach muzycznych Warszawy, Łodzi, Bydgoszczy i Szczecina. Od wielu lat związany był z Programem Drugim PR, który sam określał mianem "swego naturalnego środowiska radiowego". Karierę rozpoczynał jednak w 1983 roku w Trójce. Następnie zaś współpracował z Polskim Radiem BIS (dziś Czwórka).
Piotr Orawski w Polskim Radiu - posłuchaj
I właśnie z tego okresu pochodzą załączone nagrania. To próbki słynnych cyklicznych audycji Piotra Orawskiego, które dziennikarz z powodzeniem przeniósł z anteny Trójki w nowy wówczas, edukacyjny kontekst BIS-ki. - Za cel stawiam sobie przedstawienie Państwu najważniejszych informacji z historii muzyki w formule przystępnej i skondensowanej, właściwej naszym czasom - mówił dziennikarz w pierwszym odcinku "Muzycznego kalendarza drugiego tysiąclecia". Tę deklarację odnieść można do większości jego audycji.
Drugą cechą jego oryginalnego stylu radiowego był dar przełamywania utartych schematów, na przykład myślenia o historii muzyki w kategorii następstwa i wynikania z siebie kolejnych epok oraz stylów muzycznych. W "Muzycznym kalendarzu" Piotr Orawski udowadnia, że wiele z tych fenomenów występowało tak naprawdę jednocześnie, niezależnie od siebie lub w partnerskim współoddziaływaniu. Pierwszy odcinek tego cyklu dziennikarz poświęcił najstarszym zabytkom muzyki chrześcijańskiej.
W inauguracyjnej odsłonie audycji "Świat jest dźwiękiem" dziennikarz zanurzył się jeszcze głębiej w dzieje muzyki zachodniej. My słuchaliśmy współczesnych rekonstrukcji muzyki starotestamentowej oraz starogreckiej, a on przekonywał, że celem jest "dociekanie muzycznego charakteru świata". Muzyka nie miała dla Piotra Orawskiego granic. Cykl "Punctus contra punctum" ropoczął się jako opowieść o średniowiecznej polifonii i konsekwentnie rozszerzał swoją dziedzinę. W załączonym fragmencie dziennikarz pokazuje na przykładzie "Dixit Dominus", że mistrzem kontrapunktu był także Georg Friedrich Händel.
Piotr Orawski w Polskim Radiu - posłuchaj
Piotr Orawski zmarł w nocy z poniedziałku na wtorek w wieku 51 lat. Był muzykologiem, nauczycielem i dziennikarzem. Początkowo związany z radiową Trójką, następnie zaś z Polskim Radiem BIS, trafił w końcu do Dwójki - jak pisał - "swego naturalnego środowiska radiowego". Prowadził tam między innymi wieloletni cykl codziennych audycji "Lekcje muzyki Piotra Orawskiego" , w których opowiadał o dziejach sztuki dźwięku. W 2007 roku otrzymał Złoty Mikrofon , nagrodę Polskiego Radia, za erudycję, kulturę antenową i wybitną rolę w popularyzacji muzyki klasycznej . Był nauczycielem akademickim w Akademii Muzycznej w Gdańsku; gościnnie wykładał w uczelniach muzycznych Warszawy, Łodzi, Bydgoszczy i Szczecina.
Okrzyknięta przez krytykę arcydziełem, jedna z najwybitniejszych powieści ostatnich dekad, zaliczana już do klasyki polskiej literatury. Od piątku 25 października Wojciech Malajkat czyta w Dwójce "Weisera Dawidka" Pawła Huellego.
Najnowsza książka Andrzeja Stasiuka "Nie ma ekspresów przy żółtych drogach" w interpretacji Mirosława Baki tylko na antenie Dwójki! Zapraszamy na "To się czyta".
Piotr Orawski ukochał też muzykę Jana Sebastiana Bacha.
- W biografii Bacha nie ma pikantnych szczegółów ani błyskotliwych anegdot, nie ma gwałtownych przełomów i dramatycznych załamań, wielkich podróży, atrakcyjnych miejsc, zdarzeń i ludzi. Brakuje w niej olśniewających triumfów i równie wielkich porażek - mówił w pierwszej audycji z cyklu ”Akademia Jana Sebastiana”, który pojawił się na antenie Polskiego Radia BIS w styczniu 2000 r.
W ponad 200 programach Piotr Orawski przedstawił nie tylko biografię kantora z kościoła św. Tomasza w Lipsku, ale całe bogactwo jego twórczości. Pierwszy odcinek swego cyklu autor poświęcił kantatom, pisanym przez mistrza. - Kantaty stały się jego chlebem powszednim - opowiadał. - Musiał co tydzień przygotowywać kantatę na niedzielne nabożeństwo. Obowiązek ten dotyczył również świąt liturgicznych, w tym trzech najważniejszych: Bożego Narodzenia, Wielkanocy i Zesłania Ducha Świętego. Stanowiły jądro jego twórczości - stwierdził.
Mało kto potrafił tak opowiadać o Bachu jak Piotr Orawski. Mało kto potrafił tak jak on mówić o historii muzyki.
