Wywoływanie Nabokova i Iwaszkiewicza. "Przebicia" Michała Szymańskiego

- Ważny jest dla mnie osobisty stosunek do literatury. Staram się dotrzeć do konkretnych postaci, ale ten ruch w stronę przeszłości to próba nie tyle jej odtworzenia, ile ożywienia – mówił Michał Szymański, autor książki "Przebicia".

René Magritte, "La Reproduction interdite", 1937. Fragment okładki książki Michała Szymańskiego "Przebicia", wyd. Fundacja Zeszytów Literackich

Foto: mat. promocyjne

- Wiele z tekstów zawartych w tej książce miało swój początek w jednym, bardzo wyrazistym obrazie, który pojawił się u mnie w głowie i nie potrafiłem się od niego odpędzić - opowiadał Michał Szymański.

Jak wspominał, tak było choćby z tekstem "Przypadki Jeana Le Louëta" traktującym o 28-letnim francuskim poecie, który w sierpniu 1939 roku przyjechał na stypendium do Polski: - Natrafiłem na Le Louëta w dzienniku Iwaszkiewicza, później u Miłosza. Te różne fragmenty złożyły mi się w spójny obraz i postanowiłem opowiedzieć historię tego "pięknoducha".

Dlaczego tekst o Le Louëcie ma również charakter sadystyczny? Jak w ogóle wygląda praca nad esejami, poprzez które autor próbuje się "przebić" do Vladimira Nabokova, Zbigniewa Herberta czy Jarosława Iwaszkiewicza? I co dla młodego krytyka znaczy rekomendacja od samego Jerzego Pilcha?

***

Prowadzi: Marcin Pesta

Gość: Michał Szymański (krytyk literacki, eseista)

Data emisji: 11.02.2016

Godzina emisji: 8.10

Materiał wyemitowano w audycji "Poranek Dwójki".

jp/mm