Tadeusz Borowski urodził się 9 lipca w Warszawie. Ukończył warszawską PWST. Debiutował w 1963 roku. Był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1963-1966), Teatru Narodowego w Warszawie (1966-1969 i 1970-1972), Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1969-1970) oraz Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie, z którym był związany od 1972 roku.
Występował także w Teatrze Telewizji, m.in. w "Za kulisami" Cypriana Kamila Norwida w reż. Kazimierza Brauna (1966), w "Legendzie" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Lecha Wojciechowskiego (1967), w "Śpiewie z pożogi" Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w reż. Krystyny Sznerr (1968), w "Braciach Karamazow" Fiodora Dostojewskiego w reż. Jerzego Krasowskiego (1969), w "Akcie przerwanym" Tadeusza Różewicza (1970) i w "Dwóch teatrach" Jerzego Szaniawskiego w reż. Kazimierza Brauna (1972), w spektaklu "Romeo i Julia" Williama Szekspira w reż. Jerzego Gruzy (1974) oraz w "Balu manekinów" Brunona Jasieńskiego w reż. Janusza Warmińskiego (1979), w "Indyku" Sławomira Mrożka w reż. Macieja Wojtyszki (1990) i w roli szefa Policji w "Królu Edypie" Sofoklesa w reż. Gustawa Holoubka (2005).
W 1964 r. zadebiutował w filmie "Banda" w reż. Zbigniewa Kuźmińskiego. Grał jeszcze m.in. w filmach "Zaraza" (1971), "Godzina za godziną" (1974), "Wielka majówka" (1981), "Maskarada" (1986), "Koniec gry" (1991), "Chopin. Pragnienie miłości" (2002) i "Bez litości" (2002).
Był także aktorem dubbingowym. Jego głos można było usłyszeć m.in. w filmach: "101 dalmatyńczyków" (1997), "Lassie" (2006), "Piękna i Bestia" (2017), "Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara" (2017), a także w filmach animowanych: "Król lew" (1994), "Dragon Ball Z: Atak smoka" (2002)
PAP
