Oaza to była najelegantsza restauracja stolicy do czasu otwarcia Adrii w 1931 roku. Historia Oazy sięga początków XX wieku. Rozlokowała się w bezpośrednim sąsiedztwie teatrów warszawskich. Wchodziło się do niej od Placu Teatralnego. Adres: Wierzbowa 9. To powodowało, że po przedstawieniach teatralnych ściągała do niej publiczność Teatru Rozmaitości, Opery, Teatru Letniego i Teatru Nowości, który znajdował się nieopodal, bo na Bielańskiej. W 1908 roku udzieliła gościny Kabaretowi Momus. Inauguracja nastąpiła w wieczór sylwestrowy 1908 roku. Kabaretowe premiery odbywały się w sali na piętrze, w której na codzień mieściło się kino. Po jego likwidacji urządzono tam salę dancingową. Oaza to był cały kombinat gastronomiczny składający się z restauracji, kawiarni, baru amerykańskiego i wspomnianej sali dancingowej. Bo wiek XX to narodziny i czasy świetności tej formy rozrywki. Rewelacją początku XX wieku było tango, ale szybko pojawił się swing: bostony, black-botomy, charlstony, foxtroty, slow foxy.
O tym, jak się bawiono, jakie były zwyczaje kulturowe mieszkańców stolicy i jakie miejsce w ich życiu zajmowało spotykanie się i bywanie w Oazie i lokalach podobnych opowiadali świadkowie i historycy. A wszystko w zmiennych rytmach charakterystycznych dla epoki.
***
Tytuł audycji: Zapraszamy do Oazy
Przygotowała: Anna Lisiecka
Data emisji: 31.12.2017
Godzina emisji: 16.55
bch
