Lech Majewski jako jeden z nielicznych rodzimych twórców zdobył światowy rozgłos, choć nigdy nie kręcił filmów komercyjnych. 19 listopada pod patronatem Czwórki na DVD ukazała się kolekcja filmów jego autorstwa. Gorąco polecamy!
Lech Majewski pracuje jako artysta już od lat 70. kręcąc swoje filmy w kraju i za granicą. Reżyseruje filmy i sztuki teatralne, pisze scenariusze, powieści i wiersze, produkuje i maluje. Tytuły zebrane w zestawie „Lech Majewski. Kolekcja” to najpełniejszy przegląd filmowej twórczości artysty, jaki kiedykolwiek ukazał się w naszym kraju.
LOT ŚWIERKOWEJ GĘSI (1985)
To pierwszy zagraniczny film w karierze Lecha Majewskiego. Scenariusz do niego powstał na podstawie powieści „Kasztanaja” autorstwa samego reżysera, wydanej po raz pierwszy w 1981 roku. Książka opowiadała historię prostego górnika z Katowic, który porywa dziewczynę z dobrego domu i robi wszystko, żeby przekonać ją do siebie.
Akcja „Lotu świerkowej gęsi” rozgrywa się w Pittsburghu. Bohaterem filmu jest młody górnik Adam (Dan O’Shea) beznadziejnie zakochany w pięknej Terry (Jennifer Runyon) – rozwiedzionej modelce starającej się o rolę w filmie. Zafascynowany kobietą chłopak chodzi za nią krok w krok, a kiedy ta po raz kolejny odrzuca jego awanse, postanawia ją porwać...
ANGELUS (2001)
Entuzjastycznie przyjętym przez krytyków „Angelusem” Lech Majewski powrócił na Śląsk, by opowiedzieć historię poszukującej kamienia filozoficznego grupy różokrzyżowców-górników, do których należał m.in. Teofil Ociepka – obok Nikifora najbardziej znany polski malarz-prymitywista.
Utrzymany w stylistyce realizmu magicznego „Angelus” został przez krytyków okrzyknięty śląskim „Sto lat samotności”. Film został entuzjastycznie oceniony przez widzów i branżę, czego dowodem jest przyznanych mu aż 8 nominacji do Orłów – Polskich Nagród Filmowych. Obraz zdobył również Srebrną Żabę na festiwalu Camerimage w 2001 roku, Srebrne Grono na festiwalu w Łagowie oraz Nagrodę im. Federico Felliniego.
SZKLANE USTA (2006)
„Szklane usta” to film w karierze Lecha Majewskiego szczególny, ponieważ stworzony na podstawie jego słynnego cyklu wideoartów „KrewPoety”, który po raz pierwszy został pokazany światu w 2006 roku podczas indywidualnej wystawy artysty w prestiżowym nowojorskim The Museum of Modern Art. Unikalna sekwencji 33 wideoartów prezentowanych symultanicznie zachwyciła kuratora MoMA Laurenca Kardisha, który powiedział o nich, że "poruszają zaniedbane przez inne media, niezagospodarowane obszary psyche współczesnego człowieka".
Bohaterem „Szklanych ust” jest młody poeta – pacjent szpitala dla umysłowo chorych. Film jest ilustracją jego snów, obsesji, urojeń i lęków. Udowadnia, że świat wyobraźni jest dużo bogatszy od rzeczywistego. − Można nie ruszać się z miejsca, a jednocześnie żyć intensywnie – przekonuje Lech Majewski.
KIM JEST LECH MAJEWSKI?
To jeden z najbardziej wszechstronnych polskich artystów: reżyser filmowy i teatralny, pisarz, poeta, malarz, członek Gildii Reżyserów Amerykańskich i Europejskiej Akademii Filmowej. Początkowo studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych, ale porzucił je dla łódzkiej Filmówki, którą ukończył w 1977 roku jako dyplomowany reżyser. W 1999 roku Lech Majewski zrealizował „Wojaczka” – najgłośniejszy, a zdaniem wielu najlepszy film w swojej karierze. Biograficzna opowieść o „kaskaderze polskiej literatury” Rafale Wojaczku zdobyła ponad 20 nagród, w tym tytuł Najlepszego Europejskiego Niezależnego Filmu w roku 2000 w Barcelonie, Najlepszego Filmu Europejskiego w Corato i Grand Prix w Kłajpedzie. Dwa lata później powstaje „Angelus”, a w 2003 roku „Ogród rozkoszy ziemskich” – ekranizacja wydanej w 2002 roku książki Majewskiego pt. „Metafizyka”. Film został nagrodzony Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rzymie w 2004 roku.
