Rozpoczynamy cykl, w którym będziemy przybliżać państwu wiedzę na temat funduszy inwestycyjnych. Dzisiaj trochę historii - Sylwia Zadrożna
Fundusze inwestycyjne zaczęły się pojawiać pod koniec XIX wieku. Ich ojcem był Robert Fleming szkocki księgowy, który w 1870 roku pojechał w interesach do Ameryki i po powrocie wraz z przyjaciółmi założył Szkocko-Amerykański Trust Inwestycyjny. Chodziło o wykorzystanie efektu skali - mówi Michał Kryński z portalu bankier.pl
M.K.: Im więcej pieniędzy mamy, im więcej możemy zainwestować tym większy zysk możemy osiągnąć i ewentualnie możemy też więcej stracić. I tak niestety działo się z tymi pierwszymi funduszami, które powstawały w Wielkiej Brytanii i USA. Mieliśmy ponad 50 tego typu funduszy, a większość z nich nie przetrwała pierwszego kryzysu giełdowego w 1890 roku.
Początek wieku dwudziestego to renesans zainteresowania funduszami inwestycyjnymi. Były one już wtedy bardziej odporne na spadki koniunktury giełdowej i nawet kryzys giełdowy z 1921 roku nie przeszkodził im w działalności. Pierwsze fundusze związane były ściśle z giełdą. Po pierwsze dlatego, że akcje w długiej perspektywie dają największy zysk, a po drugie są one walorem najtrudniejszym do samodzielnego inwestowania- stąd pomysł na fundusze - wyjaśnia doktor Mirosław Bojańczyk ze Szkoły Głównej Handlowej.
M.B.: Zawsze podkreślało się to, że one są profesjonalnie zarządzane. Jest to instytucja dla przeciętnych osoby nie mającej wiedzy kwalifikacji aby samodzielnie podejmować decyzje inwestycyjne, ale jednak dla osób skłonnych podjąć trochę większe ryzyko niż w banku z szansą większych zarobków.
Na początku mieliśmy tak zwane fundusze zamknięte i dopiero potem zaczęły powstawać fundusze otwarte, w których praktycznie każdy mógł inwestować swoje pieniądze - zauważa Adam Johaniuk z PKO TFI
A.J.: Pierwszy taki fundusz otwarty bazujący na tych samych właściwie zasadach na których w tej chwili klienci inwestują w fundusze powstał na początku lat 20-tych w USA. Od tego czasu szczególnie te podstawowe warunki inwestowania się nie zmieniły.
A od lat dwudziestych ubiegłego wieku fundusze przeżywały rozkwit w Stanach Zjednoczonych. O ile w roku 1951 było ich tam sto, to już w roku 1969 liczba osób oszczędzających w funduszach przekroczyła 10 milionów a liczba funduszy wzrosła do 269.