PolskieRadio24.pl
Izabella Mazurek
10.09.2020
Powstanie Warszawskie. 10 września 1944. "Stalin chciał, żeby powstanie się poddało"
Czterdziesty pierwszy dzień powstania, niedziela. Trwa zaciekły bój o Śródmieście-Północ. Niemcy atakują rejon Nowego Światu, placu Napoleona i ulicy Brackiej. Na Chmielnej, Wareckiej i Świętokrzyskiej toczą się walki o każdy dom.
Ppor. Henryk Ożarek ps. Henio (po lewej) i Tadeusz Przybyszewski ps. Roma (po prawej) z kompanii "Anna" Batalionu "Gustaw" w rejonie ulicy Kredytowej-Królewskiej. "Henio" trzyma pistolet "Vis" a "Roma" strzela z Pistoletu maszynowego "Błyskawica"Wiesław Chrzanowski/Wikipedia/domena publiczna
02:08 10 wrzesnia Edward Serednicki ps. Pol opowiada o walce z niemieckimi czołgami w Alejach Jerozolimskich. (Archiwum PR)
Wobec natarcia nieprzyjaciela, siły powstańcze zmuszone są wycofać się na linię Wroniej. Skutecznie broni się Dworzec Pocztowy, który pozostanie w rękach powstańców do upadku zrywu.
02:17 A46786 10.09 Powstancze kalendarium_1319695_1.mp3 - Walki trwały już pięć tygodni, pomoc z Zachodu nie nadchodziła, a Stalin chciał, żeby powstanie się poddało - mówi historyk Zbigniew Osiński. (PR, 2014)
Gen. Tadeusz Bór-Komorowski wysyła do jednego z dowodzących siłami niemieckimi gen. Rohra pismo z żądaniami i postulatami dotyczącymi ewentualnej kapitulacji: przyznania praw kombatanckich powstańcom, wyjaśnienia losu ludności cywilnej Warszawy, wyjaśnienia stosunku władz niemieckich do dowódców wojskowych i cywilnych Powstania. Rohr udziela zadowalającej odpowiedzi i żąda kapitulacji tego samego dnia. Dowódcy AK zdecydowali się na dalszą grę na zwłokę.
14:57 Dni Walczącej Stolicy, 10.09.mp3 Niemcy po raz kolejny proponują kapitulację. Dowódcy powstania nie zgadzają się. Cykl "Dni Walczącej Stolicy" Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 1984)
Odgłosy dział na wschodzie i samoloty radzieckie, które toczyły nad Warszawą pojedynki z lotnictwem niemieckim, zwiastują rychłe nadejście Armii Czerwonej.
Rozpoczyna się dewastacja zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej. Najcenniejsze zbiory ładowane są w skrzynie i przeznaczone na wywózkę do Rzeszy. Pozostałe woluminy są barbarzyńsko niszczone przez żołdactwo nieprzyjaciela: trafiają na barykady, są palone. "Inne książki kryminaliści rozkładali i paskudzili na nie" - pisał we wspomnieniach prof. Bohdan Korzeniewski.