Najczęściej przenoszoną chorobą drogą płciową jest zakażenie HPV wywołane przez wirus brodawczaka ludzkiego. W 2017 roku badacze z Brazylii sprawdzili, że w grupie 7,500 aktywnych seksualnie osób w wieku od 16 do 25 roku życia, którzy nie byli szczepieni przeciwko HPV, ponad 50% z nich było zainfekowanych, z czego u 40% wirus ten był wysokiego ryzyka. Brodawczaki ludzkie możemy podzielić na dwa typy: skórne, tzw. kurzajki oraz genitalne, śluzówkowe. Niektóre z nich powodują łagodne zmiany, podczas gdy inne, wirusy onkogenne, należą do grupy wysokiego ryzyka i mogą wywoływać powstanie zmian nowotworowych. U mężczyzn mogą skutkować rakiem prącia, a u kobiet rakiem szyjki macicy. U młodych osób progresja zmian nowotworowych może nastąpić bardzo szybko. Dlatego istotne jest przeprowadzanie cytologii przynajmniej raz do roku, jeśli nie występuje konieczność częstszego powtarzania badania. Oprócz tego, wirusa można wykryć także poprzez pobranie wymazu, którego analizy i interpretacji dokonuje następnie lekarz.
– Ten wirus musi być wtarty w skórę. Tak naprawdę, żeby on był w stanie zainfekować komórki naskórka, on musi dojść do błony podstawnej. To jest taka warstwa pod naskórkiem, czyli musi dojść do takich mikrourazów - wytłumaczyła Dorota Nowicka. Oprócz używania prezerwatyw, innym działaniem profilaktycznym są szczepionki przeciwko wirusowi HPV. Najczęściej szczepi sią nią osoby w wieku 12 lat, zarówno chłopców, jak i dziewczynki. Niemniej jednak, skorzystać z niej mogą także dorośli, wykorzystując również jako środek wspomagający leczenie, które nie jest łatwe. Wśród metod kuracji wyróżnić można m.in. leki stosowane zewnętrznie do smarowania, krioterapię czy laseroterapię. Co prawda, działania te usuną zmiany skórne, ale jeśli chcemy pozbyć się samego wirusa, pomóc w tym musi nasz układ immunologiczny.
58:37 2021_10_05 21_00_28_RadioDzieciom_Strefa_Rodzica.mp3 Strefa Rodzica 5 października godz. 21:00
Kolejną chorobą weneryczną, którą możemy się zarazić jest wirus HIV. Należy go jednak odróżnić od AIDS, które jest końcowym okresem zakażenia, gdy pojawia się wiele chorób wywołanych uszkodzeniem układu immunologicznego i brakiem odporności. Choroba ta jest groźna, ale przyjmując leki możliwe jest prowadzenie względnie normalnego życia. Co więcej, zdarza się, że przy odpowiedniej terapii oraz opiece lekarza, osoby chore będą stanowiły znikome ryzyko zakażenia dla swoich partnerów seksualnych.
Aby uchronić się przed zakażeniem HIV, możemy skorzystać z działań profilaktyki przedekspozycyjnej PrEP, która polega na przyjmowaniu leków zapobiegających infekcji. Zanim się ją rozpocznie, dobrze jest najpierw udać się do lekarza, zrobić badania kontrolne oraz sprawdzić, czy pacjent ma m.in. sprawne nerki. Oprócz tego, w przeznaczonych do tego punktach istnieje możliwość wykonania anonimowych i darmowych testów na obecność m.in. wirusa HIV. Jak jednak zaznaczyła Dorota Nowicka – Nie każdy wynik dodatni jest równoznaczny z aktywnym zakażeniem wymagającym leczenia. Nie każdy wynik ujemny równoznaczny jest z tym, że pacjent jest zdrowy. Tutaj właśnie jest kwestia okienka serologicznego, czyli ten okres, kiedy już doszło do zakażenia, a jeszcze jest to niewykrywalne.
58:53 2021_10_05 21_59_27_RadioDzieciom_Strefa_Rodzica.mp3 Strefa Rodzica 5 października godz. 22:00
W przypadku chorób takich jak chlamydioza oraz rzeżączka, które wywoływane są przez bakterie, sposób przenoszenia oraz objawy są do siebie zbliżone. W miejscu, w którym osiedla się bakteria dochodzi do stanu zapalnego. W przypadku mężczyzn najbardziej odczuwalne są bakterie cewki moczowej, które powodują m.in. pieczenie przy oddawaniu moczu. Jeśli chodzi o chlamydię, objawy rozwijają się dopiero po kilku tygodniach od zakażenia, przez co osoba może nie powiązać ich z kontaktem seksualnym. Sytuacja wygląda natomiast inaczej przy rzeżączce, gdzie objawy występują już po kilku dniach.
Z kolei kiła, to choroba, która ma długi przebieg podzielony na okresy. Na początku zaobserwować można zmiany w miejscu, gdzie bakteria przenikła do skóry. Miesiąc od zakażenia pojawiają się owrzodzenia, czyli twarde ranki, które nie bolą. Na tym etapie lekarz podejrzewając kiłę może zlecić badania krwi w odstępie czasu, które wykażą obecność lub brak przeciwciał. Nawet jeśli owrzodzenie zagoi się samo, nie oznacza to, że choroby już nie ma. Po kilku miesiącach zaczną występować dyskretne wysypki na skórze, głównie na tułowiu, które z czasem staną się rzadsze, ale wyraźniejsze. Kilka lat po zakażeniu kiła może zaatakować ośrodkowy układ nerwowy oraz układ krążenia. Leczenie tej choroby prowadzone jest natomiast za pomocą antybiotyków.
---> SŁUCHAJ POLSKIEGO RADIA DZIECIOM <---
Audycja: Strefa rodzica
Prowadziła: Joanna Neuhoff-Murawska
Gość: dr n. med. Dorota Nowicka, specjalista dermatolog/wenerolog
Data emisji: 5.10.2021
Godzina emisji: 21.00.
Strefa rodzica w Polskim Radiu Dzieciom od poniedziałku do piątku od 21.00 do 23.00.
Polskie Radio Dzieciom to całodobowe radio dla dzieci i rodziców. Każdego tygodnia stacja emituje ponad 130 premierowych audycji w tym m.in. audycje edukacyjne, podróżnicze, kulturalne i rozrywkowe oraz bajki, słuchowiska i podcasty. W audycjach usłyszeć można znane i lubiane piosenki dla dzieci. Dziennikarze Polskiego Radia Dzieciom za pośrednictwem mediów społecznościowych angażują słuchaczy do aktywnego udziału w audycjach oraz zachęcają do wspólnej zabawy w licznych konkursach i zagadkach udostępnianych w formie kolorowych grafik.
Wszystkie audycje Polskiego Radia Dzieciom są źródłem wszechstronnej wiedzy, rozwijają w dzieciach wrażliwość na dźwięki i są bezpieczne – chronią najmłodszych przed niechcianymi bodźcami i informacjami, ponieważ stacja nie emituje żadnych reklam!
Więcej aktywności stacji można znaleźć na profilu Polskiego Radia Dzieciom w mediach społecznościowych.
