Co łączy obraz Jana Matejki „Joanna d'Arc” i współczesny Internet? Może się wydawać, że niewiele, a jednak... Arcydzieło przechowywane w galerii w podpoznańskim Rogalinie potrzebuje ratunku, pomóc mają bardzo konkretne działania w wirtualnej sieci. Wystartował projekt „Jan Matejko: Joanna d`Arc. Internauci w trosce o dziedzictwo narodowe”. Głównym celem przedsięwzięcia jest przywrócenie pełnej świetności ważnemu dla narodowego dziedzictwa kulturowego obrazowi Jana Matejki Dziewica Orleańska (Joanna d’Arc).
O renowacji dzieła Matejki rozmawiała Agnieszka Maciejewska z Polskiego Radia Euro.
Płótno Jana Matejki przedstawia triumfalny przejazd Joanny d’Arc z orszakiem królewskim ku katedrze w Reims w lipcu 1429 roku, na koronację Karola VII na króla Francji.
Odniesione kilka dni wcześniej pod charyzmatycznym przywództwem Joanny, zwycięstwo Francuzów nad Anglikami było uwieńczeniem jej walki o niepodległość ojczyzny. Joanna d’Arc, centralna postać kompozycji została ukazana wśród wiwatującego tłumu. W ręku trzyma zwycięski sztandar. Jej wzrok zwrócony jest ku górze, ku św. Małgorzacie, Michałowi Archaniołowi i św. Katarzynie – świętym, którzy w cudownym widzeniu przepowiedzieli jej dziejową misję.
Praca nad płótnem trwała niecałe dwa i pół roku. „Dziewica Orleańska” jest największym pod względem rozmiarów dziełem Matejki. Obraz o wymiarach 484 x 973 cm ma ponad 47 m², przy czym Bitwa Pod Grunwaldem, uważana powszechnie za największy obraz Matejki, liczy 426 x 987 cm, co daje lekko ponad 42m².
Do Galerii Rogalińskiej Joanna d’Arc trafiła w 1897 roku. Płótno zostało zakupione przez Edwarda Raczyńskiego. Jemu to właśnie Muzeum Narodowe w Poznaniu zawdzięcza znakomitą kolekcję dzieł Jacka Malczewskiego (m.in. cykl Zatrute studnie oraz Melancholia, Błędne koło), płótna wybitnych polskich artystów Podkowińskiego, Gierymskiego, Boznańskiej, Wyspiańskiego oraz dzieła przedstawicieli europejskiego akademizmu gł. malarzy francuskich Ménarda, Rogera, Chabasa czy Adlera.
W zbiorze Raczyńskiego Joanna d’Arc Jana Matejki zajęła miejsce szczególne. Jej zakup nie tylko zdeterminował konieczność wzniesienia osobnej budowli (Galerii Rogalińskiej), nadał kolekcji muzealno-narodowy charakter. Powstanie Galerii było więc nie tylko świadectwem rozumienia przez Raczyńskiego wagi właściwego sposobu eksponowania malarstwa (z problematyką wystawienniczą - jak określilibyśmy to dziś - był ów wybitny kolekcjoner i znawca sztuki obeznany), wynikało też z potrzeby publicznego udostępnienia obrazu wraz z całym zbiorem. Otwarta dla zwiedzających galeria była zarazem przeciwwagą dla kilka lat wcześniej wybudowanego w Poznaniu pruskiego Kaiser Friedrich Museum.
Prace nad płótnem Matejki, należącym do zbiorów rogalińskich (będących własnością Fundacji im. Raczyńskich) Muzeum Narodowego w Poznaniu rozpoczęły się w marcu 2008 roku. Pierwszy etap konserwacji polegający na zabezpieczeniu i demontażu obrazu został zakończony. Obraz wymaga kosztownej renowacji. Aby renowacja zakończyła się sukcesem, potrzebna jest suma 330 000 zł.
Szczegóły na www.matejko.allegro.pl/wspomoz.php
pz, na podstawie materiałów Muzeum Narodowego w Poznaniu
