Lęk przed dentystą musiał być nieobcy naszym przodkom już 6500 lat temu.
Włoscy naukowcy z Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieste odkryli woskowe wypełnienie w zębie sprzed 6500 lat. Zęba wzięli pod lupę tylko po to, żeby przetestować nowy aparat rengenowski.
Chodzi o kła należącego niegdyś do 24-30-letniego mieszkańca neolitycznej wioski, znajdującej się niedaleko dzisiejszej miejscowości Lonche w Słowenii. Ząb przechowuje muzeum w Trieście.
Claudio Tuniz, Federico Bernardini i Abdus Salam postanowili potwierdzić znalezisko przy pomocy innych technik, dostępnych w ich laboratorium, w tym synchrotronu, AMS czy mikroskopu elektronowego. Jednym słowem, sprawili, że ząb z Triestu stał się jednym z lepiej zbadanych zębów na świecie.
Odkryli szczelinę w szkliwie, wypełnioną utwardzoną substancją, którą szybko zidentyfikowali jako pszczeli wosk. Datowanie radiowęglowe wskazało, że plomba powstała ok. 6500 lat temu, była również w tym samym wieku, co ząb, sugerując, że wypełnienie powstało tuż przed lub zaraz po śmierci swojego właściciela.
Istnieje możliwość, że plomba powstała jako część rytuału pogrzebowego, ale równie dobrze mogła być efektem typowego zabiegu dentystycznego. - Inne zęby mają dziury, ale nie nałożono na nie wosku. Być może kieł sprawiał szczególny dyskomfort - piszą badacze na łamach PLoS. To wskazywałoby, że powstał za życia. - Byłby wówczas najstarszym znanym dowodem tearpeutycznego wypełnienia - konkludują autorzy.
Włoscy naukowcy z Centrum Fizyki Teoretycznej w Trieste odkryli woskowe wypełnienie w zębie sprzed 6500 lat. Zęba wzięli pod lupę tylko po to, żeby przetestować nowy aparat rengenowski.
Chodzi o kła należącego niegdyś do 24-30-letniego mieszkańca neolitycznej wioski, znajdującej się niedaleko dzisiejszej miejscowości Lonche w Słowenii. Ząb przechowuje muzeum w Trieście.
Claudio Tuniz, Federico Bernardini i Abdus Salam postanowili potwierdzić znalezisko przy pomocy innych technik, dostępnych w ich laboratorium, w tym synchrotronu, AMS czy mikroskopu elektronowego. Jednym słowem, sprawili, że ząb z Triestu stał się jednym z lepiej zbadanych zębów na świecie.
Odkryli szczelinę w szkliwie, wypełnioną utwardzoną substancją, którą szybko zidentyfikowali jako pszczeli wosk. Datowanie radiowęglowe wskazało, że plomba powstała ok. 6500 lat temu, była również w tym samym wieku, co ząb, sugerując, że wypełnienie powstało tuż przed lub zaraz po śmierci swojego właściciela.
Istnieje możliwość, że plomba powstała jako część rytuału pogrzebowego, ale równie dobrze mogła być efektem typowego zabiegu dentystycznego. Być może chodziło o element opieki paliatywnej, którą społeczność zapewniła swojemu umierającemu. - Inne zęby mają dziury, ale nie nałożono na nie wosku. Być może kieł sprawiał szczególny dyskomfort - piszą badacze na łamach PLoS. - Byłby wówczas najstarszym znanym dowodem tearpeutycznego wypełnienia - konkludują autorzy.
(ew/Discovery.com/PLoS)
