W "Tygodniku literackim" Iwona Smolka i jej goście – Tomasz Burek i Piotr Matywiecki – dyskutowali o nowym zbiorze wierszy Wojciecha Kassa – "41".
Jest to najlepszy – zgodzili się rozmówcy – z dotychczasowych tomików Kassa. Dramatyczna treść tych wierszy: samotność, przemijanie, świadomość śmierci, sąsiaduje z "pieśniami ekstatycznymi", poetyckimi zaśpiewami, które próbują "iść ku sensowi", mierzyć się z zagrażającą nicością. "41" Wojciecha Kassa wzbudził refleksje o – tak rzadko już przywoływanym we współczesnym dyskursie poetyckim – problemie natchnienia i tworzenia pod jego przemożnym, tajemniczym wpływem. Rozmowa dotyczyła również swoistego napięcia pomiędzy obecną na kartach "41" poezją "postną i wysmukłą", a różnorodnymi stylizacjami, wierszami swoiście "zrobionymi". Na pewno jest to tom, który trzeba przeczytać – powiedziała na zakończenie rozmowy Iwona Smolka. – Coś nowego zaczyna się dziać w poezji Wojciecha Kassa. Coś nowego zaczyna się w polskiej poezji.
***
Wojciech Kass (ur. w 1964) – polski poeta, eseista. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. W 1997 osiadł na Mazurach, gdzie, wraz z żoną Jagienką, opiekuje się Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu. Jest autorem m.in. książki eseistycznej "Pęknięte struny pełni. Wokół Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego" (2004) oraz takich tomików poetyckich jak "Do światła" (1999), "Jeleń Thorwaldsena" (2000), "Prószenie i pranie" (2002), "Przypływ cieni" (2004) i "Gwiazda Głóg" (2005). Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz PEN CLUBU, stypendysta Ministerstwa Kultury. Został uhonorowany nagrodą "Nowej Okolicy Poetów" za dorobek poetycki. Jest członkiem redakcji dwumiesięcznika literackiego "Topos".
Aby wysłuchać audycji, kliknij "A liczba ich 41" w boksie "Posłuchaj" po prawej stronie.
