Alfabet Morse’a – rewolucja telegraficzna

Kropki i kreski – oto tajemnica słynnego wynalazku Samuela Morse’a. Jednak wymyślonym przezeń systemem komunikacji można posługiwać się również za pomocą błysku świateł, dźwięków lub impulsów elektrycznych.

Samuel Morse (27. 12. 2004) Mark Sweep/Wikimedia Commons

170 lat temu, 24 maja 1844 roku Samuel Morse przesłał z Waszyngtonu do Baltimore pierwszą w historii wiadomość własnej konstrukcji telegrafem elektrycznym.

Alfabet Morse'a

Tworząc swój kod, Morse początkowo planował wykorzystanie go wraz z telegrafem elektrycznym. Od 1890 roku wynalazek szeroko już stosowano w telekomunikacji radiowej. Dziś najczęściej używają go radioamatorzy. Alfabet Morse’a w znacznym stopniu zmodyfikowano, zmian dokonano po to, aby zapewnić wynalazkowi większą przydatność w komunikacji nowoczesnej. Z kodem Morse’a zazwyczaj obeznani są piloci i kontrolerzy.

Kropki i kreski

Alfabet Morse’a opiera się na systemie trójkowym: brak sygnału – krótki sygnał – długi sygnał. Każdy znak reprezentują złożone z kilku elementów serie sygnałów długich i krótkich. Długie to kreski, a krótkie – kropki. Najkrótszy czas trwania kreski powinien wynosić tyle ile wynosi czas trwania trzech kropek. Odstęp miedzy elementami znaku powinien być nie dłuższy niż czas trwania jednej kropki. Przerwę między poszczególnymi znakami stanowi jedna kreska, a odstęp między grupami znaków – trzy kreski.

Pierwszym zainteresowaniem Samuela Morse’a (urodzonego 21 kwietnia 1791 w Charlestown, a zmarłego 2 kwietnia 1872 w Nowym Jorku) zostało malarstwo, którego uczył się u znanego amerykańskiego artysty Washingtona Allstona. Potem studiował na uniwersytecie Yale, gdzie uczęszczał na wykłady poświęcone elektryczności. Przez cały czas studiów zarabiał na życie malowaniem portretów. W roku 1810 ukończył studia, a rok później towarzyszył swemu nauczycielowi Allstonowi w podróży po Europie.

To Morse wynalazł telegrafię bezprzewodową, on także jako pierwszy opatentował i przedstawił telegraf – najpierw w Instytucie Filadelfii, później zaś prezydentowi USA, Martinowi Burenowi (wynalazcą tego środka komunikacji jednakże nie był). Przy opracowywaniu alfabetu, który ostatecznie nazwano jego nazwiskiem, współpracował z Alfredem Vailem, studentem Yale, który, obecny przy demonstracji pracy telegrafu, wyraził chęć współdziałania z tym, kto go opatentował. Telegrafia bezprzewodowa i specyficzny system komunikacji nie były jedynymi wynalazkami Morse’a – wynalazł też maszynę do cięcia marmuru, pozwalającą wykonywać kształty trójwymiarowe.