Рэдка ў гэтай перадачы гучаць кампазіцыі ў стылі хіп-хоп. Трэба запоўніць гэты праблем, паколькі ў такіх песнях часта прыхаваны глыбокі сэнс. Прынамсі ў кампазіцыі, якую я намерана прадставіць сёння. Я хачу распавесці пра выканаўцу, які ўзяў сабе псеўданім GrubSon. На самой справе музыкантка завуць Томаш Іванца (Tomasz Iwanca), ён нарадзіўся ў Рыбніку ў 1986 годзе і выступае на музычнай эстрадзе ўжо звыш 20 гадоў.
Хіп-хопам Томаш пачаў цікавіцца ў другой палове 90-ых дзякуючы старэйшаму брату, які быў арганізатарам розных мерапрыемстваў. Першыя свае песні Томаш запісваў на аматарскай тэхніцы, супрацоўнічаў з рознымі калектывамі.
GrubSon – гэта прыклад чалавека, якому ўдалося дасягнуць вельмі вялікага поспеху на музычнай сцэне. Песня яго аўтарства і ў яго выкананні стала першай кампазіцыяй у стылі хіп-хоп, якая дасягнула мільёна праглядаў у сэрвісе Ютуб (цяпер ужо больш за 122 млн). І менавіта гэтую кампазіцыю я вам прапаную. Яна называецца Na szczycie (на вяршыні). Як расказваў сам GrubSon у эфіры Польскага радыё, «На вяршыні» – гэта песня, якая была напісана пад уплывам асабістай трагедыі музыканта. Яна была створана пасля смерці двух яго блізкіх сяброў, калі зразумеў, як шмат людзей на свеце, якім прыходзіцца перажыць такія пакуты – смерць блізкага чалавека. «Я хацеў даць іншым надзею, але таксама даць надзею сабе, – казаў GrubSon. – Песня «На вяршыні» распавядае пра жыццё і смерць, пра боль і надзею, пра сум і любоў. Усе гэтыя пачуцці закранаюць кожнага чалавека, таму слухачы так блізка да сэрца ўспрымаюць гэтую песню».
Jestem tego pewny, w głębi duszy o tym wiem, że gdzieś na szczycie góry, wszyscy razem spotkamy się. Mimo świata, który (który), kocha i rani nas dzień w dzień, gdzieś na szczycie góry (szczycie góry), wszyscy razem spotkamy się. Się porobiło, czeka to też nas, Ziemia coraz więcej pragnie ciała ludzkich mas, Nikt nam nie powiedział, jak długo będziemy żyć, do jakich rozmiarów ciągnęła się będzie życia nić. Nikt nam nie powiedział, kiedy mamy się pożegnać, i ile mamy czekać, aby znowu się pojednać, ramię w ramię nawzajem siebie wspierać, rodzimy się, by żyć, żyjemy, by umierać. Aniele śmierci, proszę, powiedz mi, czemu w stosunku do nas jesteś obojętny, najlepsze są dla Ciebie młode ofiary, nigdy nic Ci nie zrobiły, a traktujesz je jak psy. Zobacz! Ile miłości w każdym człowieku, nie jeden by chciał przeżyć choć pół wieku, i nie jednemu od wielu lat najbliższych ziomów brak, ciężko pogodzić się z tym, ale mimo tego ja i tak: Jestem tego pewny, w głębi duszy o tym wiem, że gdzieś na szczycie góry, wszyscy razem spotkamy się.
Gdzieś daleko i bardzo wysoko, gdzie zwykły śmiertelnik nie stąpa tam nogą, gdzie spokój, harmonia i natury zew, gdzie słychać szum drzew i ptaków śpiew. Wschód słońca pada na twarz, wypełnia Twą duszę, którą ciągle masz, wydaje się Tobie, że to uczucie już znasz, ale ono wcale nie jest Ci znane. Chociaż było pisane i pisane też jest nam, tak że wszyscy się spotkamy, więc nie będziesz już sam (nie będziesz), spotkasz ludzi, których tak bardzo kochałeś, choć lata nie widziałeś, nadal kochać nie przestałeś (YO). Teraz leżysz na plecach, spoglądasz na błękitne niebo, serce dotyka serca, nie ma szczęścia, nie ma pecha, nikt się nie złości, nikt nie docieka. Człowiek obok człowieka z nurtem płyną jak rzeka, połączeni w jedną całość na samym szczycie góry (Mekka). Joł, joł, joł. Uuu, C'mon! Jestem tego pewny, w głębi duszy o tym wiem, że gdzieś na szczycie góry, wszyscy razem spotkamy się. Mimo świata, który (który) kocha i rani nas dzień w dzień, gdzieś na szczycie góry (szczycie góry), wszyscy razem spotkamy się. Go, GoGo, Go Go, GoGoGo Jo, jo jo, jo jo, jo jony (X2) Na szczycie się spotkamy (Jony), wiem to na pewno (Gogo), na szczycie się spotkamy (Jony), wiem to na pewno (Gogo).
Я ўпэўнены, у глыбіні душы я пра гэта ведаю, што дзесьці на вяршыні гары мы ўсе разам сустрэнемся. Нягледзячы на свет, які любіць нас і раніць дзень у дзень, дзесьці на вяршыні гары мы ўсе разам сустрэнемся. Так сталася, чакае гэта таксама нас. Зямля жадае ўсё больш целаў людскіх мас. Ніхто нам не сказаў, як доўга мы будзем жыць, да якіх памераў працягнецца жыцця ніць. Ніхто нам не сказаў, калі нам трэба развітацца, і колькі прыйдзецца чакаць, каб зноў з’яднацца. Плячо ў плячо падтрымліваць адзін аднаго, мы нараджаемся, каб жыць, жывем, каб памерці. Анёл смерці, скажы, калі ласка, чаму ты такі абыякавы да нас, найлепшыя для цябе маладыя ахвяры, якія нічога табе не зрабілі, а ты да іх ставішся як да сабак. Зірні! Колькі кахання ў кожным чалавеку, не адзін хацеў бы пражыць хаця б паўвека, і не аднаму ўжо шмат гадоў не хапае сяброў. Цяжка з гэтым змірыцца, але я і так упэўнены, у глыбіні душы пра гэта ведаю, што дзесьці на вяршыні гары ўсе разам сустрэнемся.
Дзесьці далёка і вельмі высока, дзе звычайны чалавек не паставіў сваёй нагі, дзе спакой, гармонія і кліч прыроды, дзе чуваць шум дрэваў і птушак спеў. Усход сонца падае на твар, напаўняе Тваю душу, якую ты ўсё яшчэ маеш, Табе здаецца, што гэтае пачуццё ўжо ведаеш, але яно Табе зусім не вядомае. Хаця было наканавана і наканавана таксама нам, што ўсе мы сустрэнемся, і таму Ты ўжо не будзеш адзін. Сустрэнеш людзей, якіх Ты так моцна кахаў, і хоць гадамі з імі не бачыўся, кахаць не перастаў. Цяпер ты ляжыш на спіне, пазіраеш у блакітнае неба, сэрца кранае сэрца, няма шанцавання, няма няўдачы, ніхто не злуецца, ніхто не разбіраецца. Чалавек каля чалавека з плынню плывуць як рака, злучанае ў адно на самай вяршыні гары (Мекка). Я ведаю гэта – мы на вяршыні гары сустрэнемся (Ёні), ведаю напэўна (Гога).
Się porobiło – вельмі папулярнае словазлучэнне ў гутарковай польскай мове. Яно азначае, што здарылася нешта непрыемнае, чаго раней не спадзяваліся.
Jak długo będziemy żyć – наколькі доўга мы будзем жыць. Па-беларуску хутчэй мы сказалі б «колькі будзем жыць, якая будзе даўжыня нашага жыцця, а палякі любяць такую вось канструкцыю з часцінай як – jak długo, jak daleko, jak dużo.
Najbliższych ziomów brak – няма блізкіх сяброў. На жаргоннай моладзевай мове ziomek, ziomal – гэта сябар, блізкі знаёмы.
Zwykły śmiertelnik – так называюць чалавека, які нічым не адрозніваецца ад іншых людзей.
Było pisane – было наканавана, тое, што было запісана ў лёсе нейкага чалавека.
Leżysz na plecach – plecy – гэта па-польску спіна, а не плечы, як магло б здавацца на першы позірк. Плячо – гэта ramię (ramiona – множны лік).
Pech – гэта польская няўдача, адсутнасць вязення.
Nikt nie docieka – ніхто не праводзіць разборак, ніхто не корпаецца ў нейкіх, можа не зусім прыемных справах. Хаця словы dociekać, dociekliwy не маюць адмоўнага значэння. Гэта азначае «старацца разабрацца ў нечым», дапытлівы чалавек.
нг