„To dla nas ogromny zaszczyt, że wystawa może odbywać się tutaj, w Polsce, w Krakowie. Tamara jest z powrotem w domu” – powiedziała wnuczka artystki Victoria de Lempicka podczas czwartkowej konferencji prasowej. Jak dodała, w jej babci jest wiele do odkrycia. „Miała bogatą osobowość. Była prawdziwą osobą, która ma wiele warstw, a im więcej się ich otwiera, tym więcej pozostaje do odkrycia” – mówiła.
Prawnuczka Marisa de Lempicka zapowiedziała, że na wystawie w MNK są nie tylko znane prace artystki, ale i mniej znane – z rodzinnej kolekcji. Część z tych dzieł nie była wcześniej pokazywana i pochodzi z ostatniego etapu twórczości. Łempicka malowała do ostatnich dni życia. Na wystawie są prace, które – jak zauważyła prawnuczka – pokazują inną, bardziej rodzinną stronę artystki.
„To wystawa artystki światowej sławy, którą zawsze chcieliśmy pokazać” – powiedział dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie Andrzej Szczerski. Jak podkreślił, Łempicką doceniamy przede wszystkim jako „wybitną artystkę – kolorystkę, odwołującą się do klasycznego kanonu piękna, który to kanon potrafiła interpretować na nowo, w duchu epoki nowoczesnej”. „Tamara Łempicka wraca do domu” – ocenił dyrektor.
Ekspozycja w MNK składa się z dwóch części. Pierwsza obejmuje najbardziej znane portrety, będące symbole epoki art deco, akty, martwą naturę. 35 malowideł pochodzi z muzeów i zbiorów prywatnych w Europie i USA. Większość najważniejszych dzieł wypożyczonych zostało z muzeów francuskich. „Wybór pozwala prześledzić wszystkie tematy jej twórczość od lat 20. do 60. XX w.” – opisywał kurator Światosław Lenartowicz. Najważniejszym tematem obrazów Łempickiej był człowiek. Jest też m.in. gablota z farbami i pędzlami artystki.
W drugiej części sali jest kilkanaście fotografii oraz niepokazywane wcześniej filmy z archiwum domowego. „Fotograficzne portrety malarka zamawiała u wybitnych fotografów” – powiedział kurator.
Wystawę „Łempicka” w Muzeum Narodowym w Krakowie będzie można oglądać od piątku do 12 marca 2023 roku.
Tamara Łempicka urodziła się prawdopodobnie w Moskwie w 1896 r., ale biografie podają, że w Warszawie w 1898 r. lub 1900 roku. Jej matka była Polką, ojciec rosyjskim Żydem. Wychowywała ją matka i dziadkowie w Warszawie. Rodzina należała do elity towarzyskiej i kulturalnej. W wieku kilkunastu lat wyjechała do rodziny w Petersburgu, gdzie poznała przyszłego męża, prawnika Tadeusza Łempickiego. W 1918 r. zamieszkali w Paryżu. We Francji artystka studiowała i tu ukształtowała swój charakterystyczny styl. W 1927 r. para rozwiodła się z powodu romansów malarki. W 1938 r. wraz z drugim mężem baronem Raoulem Kuffnerem wyemigrowała do USA. Tu stała się portrecistką gwiazd Hollywood. Ostatnie lata życia spędziła w Meksyku, gdzie w 1980 r. zmarła.
PAP/ho