Organizatorom ekspozycji udało się zgromadzić ponad 250 prac artysty z prywatnych i publicznych kolekcji. Zgromadzone prace prezentują ogromny potencjał twórczy artysty jak i dokumentują wielość technik, którymi się posługiwał. W Wiedniu można zobaczyć szkice, projekty, ilustracje do książek i magazynów, historyczne obrazy i akwarele, plakaty do sztuk teatralnych, pastele, biżuterię zaprojektowaną dla sklepu jubilerskiego Georges Fouquet oraz meble. Wystawę wzbogacają biografie i fotografie dokumentujące życie artysty. Pierwsza sala to wczesne prace artysty oraz właśnie dokumenty mówiące o pobycie Alfonsa Muchy w Wiedniu, gdzie zajmował się projektowaniem dekoracji teatralnych, związany był wtedy z pracownią Burghardt-Kautsky-Brioschi.
Zwiedzający mają okazję zobaczyć plakat teatralny do sztuki "Gismonda" Victoriena Sardou, który został wykonany w 1895 roku i przyniósł nieznanemu dotąd artyście sławę. Bohaterką tego plakatu jest Sarah Bernhardt, grająca tytułową bohaterkę. Alfons Mucha miał wówczas 35 lat, a jego nazwisko wpisało się na stałe na listę wybitnych twórców secesji.
Alfons Mucha, Le Pater - Final design for sixth allegorical panel, 1899, Chinese ink, black pen and gouache, 43,7 x 34,2 cm , Private collection, Switzerland ,© Mucha Trust 2009
Na wystawę składają się nie tylko ukończone prace artysty. Znaczną jej część stanowią szkice do wykonanych projektów. Zachowane rysunki dokumentują proces powstawania takich dzieł jak "Le Pater" oraz ilustracji do opowiadań Ilsee, Princesse de Tripoli. Tym pracom kuratorzy poświecili oddzielne sale ekspozycji. Możemy w nich obserwować cała drogę powstawania ilustracji od prostych szkiców, aż do pełnego dzieła.
Plakaty, sztuka dekoracyjna, wyidealizowane postaci kobiety otoczone wieńcami kwiatów, liśćmi i arabeskami to elementy, z którymi kojarzymy twórczość Muchy. Wiedeńska wystawa prezentuje też inny aspekt jego działalności artystycznej, w której odnajdujemy również mroczną tematykę historii ludzkości i wątki religijne.
Po raz pierwszy możemy zobaczyć szkice i projekty do "Epopei Słowiańskiej", jednego z największych dzieł czeskiego malarza. Cykl składający się z 20 monumentalnych obrazów przedstawiający historię narodów słowiańskich powstawał w latach 1910-1928, na zlecenie amerykańskiego mecenasa sztuki.
Wystawę zamyka prezentacja szkiców i reprodukcji zaprojektowanych dla Katedry św. Wita w Pradze. Była to jedna z ostatnich, ukończonych prac artysty.
Organizatorzy ekspozycji pokazali twórczość Alfonsa Muchy w całej jej znakomitości. Dopełnienie prezentacji obrazów przez rysunki dokumentujace proces ich tworzenia, biżuterię i meble daje obraz wschestronności artysty, a także wielości inspiracji, z których korzystał.
