Tadeusz Pawlikowski – człowiek teatru

W czwartkowych "Słowa po zmroku": audycja o wybitnym reżyserze i działaczu teatralnym. Zaprasza Iwona Malinowska.

Zapraszamy na audycję Iwony Malinowskiej z udziałem historyka teatru, wykładowcy warszawskiej Akademii Teatralnej – Marka Piekuta.            
                              
28 września minęła 95. rocznica śmierci Tadeusza Pawlikowskiego, człowieka, który na trwałe zapisał się w historii polskiego teatru. Był recenzentem, potem reżyserem, wreszcie dyrektorem teatrów: w Krakowie (1893 -1899 i 1913-1915) i Lwowie (1900-1906). Wszechstronnie wykształcony – studiował w Lipsku, Wiedniu, Weimarze, interesował się wszelkimi nowinkami teatralnymi. To on pierwszy ogłosił w tygodniku "Nasz kraj" polskie przekłady tekstów Edwarda Gordona Craiga. Zapoznawszy się z osiągnięciami Meiningeńczyków, którzy pierwsi uznali przedstawienie teatralne za dzieło zbiorowe  (aktorów, reżysera, scenografa), taki właśnie teatr proponował widzom. Również, wzorem Meiningeńczyków, przywiązywał dużą wagę do szczegółu historycznego w inscenizacjach dzieł klasycznych. Jeśli chodzi o repertuar,  na obie sceny wprowadził nowatorskie wówczas dramaty – między innymi sztuki H. Ibsena i M. Maeterlincka. Za jego dyrekcji w teatrze krakowskim debiutowało wielu znanych później pisarzy: Tadeusz Miciński, Stanisław Przybyszewski, Stanisław Wyspiański, August Kisielewski. To on nakłonił aktorkę Gabrielę  Zapolską (po lekturze "Tamtego"), by stała się autorką. We wspomnieniach aktorów (Ludwika Solskiego, Karola Adwentowicza, Wandy Siemaszkowej) pozostał jako człowiek, który potrafił prowadzić zespół. Nie żałował przy tym własnych pieniędzy. Jego działalność utorowała drogę nowoczesnej polskiej inscenizacji.

30 września (czwartek), godz. 21:30