6 stycznia 1946 roku we wrocławskiej Operze odbyła się premiera "Ślubów panieńskich" A. Fredry w reżyserii Teofila Trzcińskiego. Tę datę zwykło się umownie przyjmować za początek działalności Teatru Polskiego we Wrocławiu. Historię wrocławskiego Teatru tworzyło wielu wybitnych aktorów, a jego styl kształtowali wielcy reżyserzy (Jerzy Jarocki, Jerzy Grzegorzewski, Krystian Lupa). Dzisiaj wizerunek tego miejsca tworzą m.in. Jan Klata, Monika Pęckiewicz, Agnieszka Olsten, Wiktor Rubin, Monika Strzępka. Teatr odzyskuje miejsce godne swojej historii – jest nagradzany i reprezentuje polski teatr na wyjazdach zagranicznych. O obchodach jubileuszu opowiadał dyrektor naczelny i artystyczny Krzysztof Mieszkowski.
Z okazji 65. Rocznicy istnienia teatru odbędzie się uroczysta gala, koncert Lutosławski Quartet Wrocław, przegląd najciekawszych spektakli wrocławskiego teatru oraz pokaz filmu dokumentalnego o wrocławskim teatrze "Między świątynią a polem bitwy. Obrazy z życia teatru" Jolanty Kowalskiej. Nie zabraknie też premier - na Scenie na Świebodzkim po raz pierwszy zostanie wystawiony "Utwór o Matce i Ojczyźnie" w reżyserii Jana Klaty.
Rozmawialiśmy też o szwajcarskim architekcie, nagrodzonym w 2009 Nagrodą Pritzkera - Peterze Zumthorze i jego książce "Myśleć architekturą". Naszymi gośćmi byli: Barbara Stec - architekt i scenograf, Piotr Więckowski - architekt i kulturoznawca oraz Dorota Leśniak-Rychlik - historyk sztuki i architekt. Teksty Zumthora są namysłem nad architektonicznym rzemiosłem i sztuką w ogóle. Dla szwajcarskiego mistrza projektowanie to – prócz tworzenia budynków – zarazem kształtowanie rzeczywistości: wzbogacanie systemu odniesień pomiędzy rozmaitymi dziedzinami – architekturą, muzyką, literaturą. Jego przemyślenia stanowią inspirację nie tylko dla architektów, ale również dla projektantów z innych dziedzin, a także osób z projektowaniem niezwiązanych.
– Zumthor próbuje wprowadzić swoich studentów w myślenie o architekturze, przekonując ich, że każdy materiał, każda faktura, każda rzecz, którą widzimy ma jakiś ciężar. Nie prowadzi studentów od idei i koncepcji, poprzez rysunki precyzyjne aż do realizacji budynku, tylko odwrotnie – najpierw każe pogłaskać, powąchać, poczuć materiały prawdziwe, nie papierowe modele, ale prawdziwe drewno i cegłę. Sugeruje, żeby operując konkretem, zastanowić się jak to zestawić i czy te połączenia wyeksponować czy zakamuflować – mówił Piotr Więckowski.
Audycję przygotował Marcin Pesta.
Aby posłuchać rozmów, kliknij odpowiednie ikony dźwięku, w boksie "Posłuchaj" po prawej stronie.
