Beethoven XXI wieku

Skrzypaczka Hilary Hahn i dyrygent Paavo Järvi należą do najpopularniejszych muzyków nowego stulecia. Na ich londyński koncert z arcdzyiełami klasyka zaprasza Irena Myczka.

Estończyk Paavo Järvi należy do najwyrazistszych dyrygenckich osobowości przełomu stuleci. Pod jego pieczą pracują orkiestry symfoniczne z Cincinnati (dyrektor od 2001 roku), Frankfurtu (pierwszy dyrygent od 2006) i Paryża (dyrekcja od sezonu 2010/2011) oraz Niemiecka Filharmonia Kameralna w Bremie (kierownictwo artystyczne od roku 2004). Do tej listy dołączyć można większość liczących się zespołów po obu stronach Atlantyku, które chętnie zapraszają do współpracy potomka znanej estońskiej rodziny muzyków (syna dyrygenta Neeme Järviego).

Pięćdziesięcioletni dziś artysta przeprowadził się do Ameryki już w 1980 roku, by studiować pod kierunkiem m.in. Leonarda Bernsteina. Związki z ojczyzną pielęgnuje jako oficjalny doradca artystyczny Narodowej Orkiestry Symfonicznej Estonii oraz promotor tamtejszej muzyki współczesnej (wysoko oceniane nagrania dzieł Arvo Pärta, Lepo Sumery, Erkki Sven-Tüüra). Największą popularność przyniosły mu jednak interpretacje dzieł Sibeliusa (zbiór kantat z roku 2003 nagrodzony został statuetką Grammy) oraz kompletu symfonii Beethovena z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Bremie (m.in. Preis der Deutschen Schallplattenkritik za „Eroikę” i Ósmą w roku 2006).

Jeszcze bardziej spektakularną karierę zrobiła na przełomie stuleci Hilary Hahn. Formalną edukacją muzyczną rozpoczęła w wieku trzech lat, jako dwunastolatka debiutowała z Orkiestrą Symfoniczną z Baltimore. a osiem lat później odebrała dyplom prestiżowego Curtis Institute. Amerykańska skrzypaczak nie powieliła jednak tragicznego losu innych cudownych dzieci swego pokolenia i dziś uważana jest za jedną z najdojrzalszych wirtuozek młodej generacji.  Przekonują o tym znakomite nagrania wirtuozowskiego, a przy tym trudnego intepretacyjnie repertuaru romantycznego i postormantycznego, ale też wyważone odczytania  Bacha. Wydaje się, że to własnie wielka tradycja niemiecka, nie wyłączając Beetho nvena, najbliższa jest wrażliwości ponadtrzydziestoletniej dziś Amerykanki.

Program:

Ludwig van Beethoven I Symfonia C-dur op. 21, Koncert skrzypcowy D-dur op. 61, V Symfonia c-moll op. 67

Wyk. Hilary Hahn - skrzypce; Orkiestra Niemieckiej Filharmonii Kameralnej w Bremie, Paavo Järvi - dyrygent

(Londyn, 27.07.2010)

8 listpada (poniedziałek), godz. 19:00