"Szczęśliwa ziemia" - dla tych samych, ale nie takich samych

Krytycy literatury mówią, że "Szczęśliwa ziemia" to powieść o dojrzewaniu. Łukasz Orbitowski, autor uważa jednak, że dojrzewanie go omija.

Łukasz Orbitowski i Kuba Kukla

Foto: Wojciech Kusiński

Łukasz Orbitowski, pisarz, mistrz grozy, pisaniem zajmuje się od lat. Na swoim koncie ma już kilkanaście publikacji. Uważa, że każda kolejna jest lepsza od poprzedniej, inaczej by nie pisał.
- Od lat jestem pisarzem, omija mnie to, co się składa na dojrzewanie. Nie chodzę do pracy, nie mam rodziny, wstaję o której chcę, wiodę żywot pogańskiego bożka, który się pęta po tym świecie - mówi Łukasz Orbitowski. - Dojrzewam na tyle, na ile wymaga tego np. bycie ojcem, bo mam syna.
Gość Kuby Kukli przyznaje, że napisał "Szczęśliwą ziemię", by pokazać zmiany. A inspiracji do tej powieści dostarczyły mu własne doświadczenia.
- Kiedyś długo prowadziłem dom otwarty. Mieszkałem blisko rynku w Krakowie, przez dom przewijała się masa kumpli i strasznie dawaliśmy po garach. To było piekło - mówi autor. - W tym czasie wyklarowała się zgrana paczka. Tak się złożyło, że po jakiś 10-12 latach, po moim rozwodzie, znów zamieszkałem sam i znów te same chłopy zaczęły do mnie przychodzić - opowiada. - Uciekali od swoich dzieci i żon. Zdałem sobie sprawę, że jesteśmy Ci sami, ale nie tacy sami. Sytuacja jest bardzo podobna, ale jednak zupełnie inna.
Łukasz Orbitowski przyznaje, że książka "Szczęśliwa ziemia" inspirowana jest "kumpelskością", ale postaci w niej występujące są wymyślone. Swoim kompanom zadedykował tę powieść.
Choć wydawać by się mogło, że "Szczęśliwa ziemia" to książka obyczajowa, w środku panuje groza, pewien niepokój, który, jak przyznaje autor, bierze się z tego, że życie go przeraża. - Niepokój zawsze mi towarzyszy - przyznaje gość Czwórki. - Ta groza i tajemnica nie ma twarzy, nie ma imienia, ja nie wiem, co to jest. Pisząc moje książki próbuję to jakoś nazwać - wyjaśnia.
(pj)