Prawo większości w świecie mrówek

Mózg pojedynczej mrówki jest mniejszy niż czubek szpilki. Kiedy nie potrafi poradzić sobie z problemem, z pomocą przychodzi cała kolonia. W przypadku niebezpieczeństwa jednak, mrówcza ciekawość wygrywa ze strachem, a to bywa zgubne.

Okazuje się, że mrówki nie żyją w stadach tylko w koloniach. – To są dwie zupełnie różne sytuacje – tłumaczy Anna Szczuka z pracowni etiologii Instytutu Biologii Doświadczalnej. – W stadach zwierzęta bowiem na przykład razem przemieszczają. W kolonii zaś osobniki rozpoznają się, specyficznie się do siebie odnoszą i przekazują sobie bardzo dużo informacji.

Mrówcza kolonia jest bardzo silnie shierarchizowana: na czele stoli królowa, a robotnice dla niej pracują. Mimo wszystko jednak można chyba powiedzieć, że w mrówczym świecie panuje przynajmniej częściowa demokracja. – Mrówki wiele decyzji podejmują kolektywnie – mówi Szczuka. – Jeśli gniazdo zostanie zniszczone, część mrówek wyruszy w poszukiwaniu nowego gniazda. Każda z nich szuka czegoś odpowiedniego, poczym wszystkie wracają do pozostałych i przekazują informacje o tym, jak dobre miejsca znalazły. Decyzję o tym, do którego miejsca się przeprowadzić cała kolonia podejmie kolektywnie.

Czytaj więcej ciekawostek ze świata zwierząt <<<

Mrówki działają podobnie, gdy poszukują pożywienia. Niestety ta metoda nie do końca się sprawdza w obliczu potencjalnego zagrożenia. – Mrówki w przeciwieństwie do ludzi, zamiast uciekać w panice, udałyby się w kierunku niebezpieczeństwa, by sprawdzić, co się dzieje – mówi Szczuka. - Wszystko dla dobra kolonii.

Dowiedz się więcej o zwyczajach mrówek, słuchając materiału reporterskiego z audycji "W cztery oczy".

(kd)