Wśród nominowanych do Nagrody COGITO znaleźli się:
1. Andrzej Bart za książkę Fabryka muchołapek; Wydawnictwo W.A.B., Warszawa.
2. Kazimierz Brakoniecki za książkę Historie bliskoznaczne; Wydawnictwo Nowy Świat, Warszawa.
3. Wojciech Chmielewski za książkę Brzytwa; S.W. Czytelnik, Warszawa.
4. Stefan Chwin za książkę Dziennik dla dorosłych; Wydawnictwo Tytuł, Gdańsk.
5. Krzysztof Czyżewski za książkę Linia powrotu; Wydawnictwo Pogranicze, Sejny.
6. Jacek Dehnel za książkę Balzakiana; Wydawnictwo W.A.B., Warszawa.
7. Andrzej Dobosz za książkę Ogrody i śmietniki; Biblioteka „WIĘZI”, Warszawa.
8. Jacek Gutorow za książkę Inne tempo; Biuro Literackie, Wrocław.
9. Paweł Huelle za książkę Opowieści chłodnego morza; SIW ZNAK, Kraków.
10. Inga Iwasiów za książkę Bambino; Świat Książki, Warszawa.
11. Ignacy Karpowicz za książkę Gesty; Wydawnictwo Literackie, Kraków.
12. Janina Katz za książkę Pisane po polsku, Wydawnictwo Austeria.
13. Bożena Keff za książkę Utwór o matce i ojczyźnie; Korporacja Ha!art, Kraków.
14. Aleksander Kościów za książkę Przeproś. Przewodnik gracza; Wydawnictwo MUZA SA, Warszawa.
15. Jacek Milewski za książkę Dym się rozwiewa; Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.
16. Piotr Mitzner za książkę Dom pod świadomością; Dom Wydawniczy tCHu, Warszawa.
17. Monika Mosiewicz za książkę Cosinus salsa; Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków.
18. Krystyna Myszkiewicz za książkę Na pstryk i zew; Biblioteka Galerii Literackiej MBWA Olkusz.
19. Feliks Netz za książkę Ćwiczenia z wygnania; Instytut Mikołowski, Mikołów.
20. Tadeusz Olszański za książkę Kresy kresów. Stanisławów; Wydawnictwo ISKRY, Warszawa.
21. Jacek Podsiadło za książę Życie, a zwłaszcza śmierć Angeliki de Sancé; SIW ZNAK, Kraków.
22. Jarosław Marek Rymkiewicz za książkę Kinderszenen; Wydawnictwo Sic!, Warszawa.
23. Marian Sworzeń za książkę Melancholia w Faustheim. Powieść o rewolucji w Monachium; Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice.
24. Krzysztof Varga za książkę Gulasz z Turula; Wydawnictwo Czarne, Wołowiec.
25. Jacek Woźniakowski za książkę Ze wspomnień szczęściarza; SIW ZNAK, Kraków.
*****
Telewizja Polska i Polskie Radio podjęły w 2008 r. decyzję o ufundowaniu Nagród Mediów Publicznych w dziedzinie literatury COGITO i współczesnej muzyki poważnej OPUS. Laureatką COGITO w pierwszej edycji Nagród Mediów Publicznych została Małgorzata Szejnert za książkę „Czarny ogród” (SIW ZNAK), a lauratem Nagrody OPUS – Paweł Mykietyn za II Symfonię.
Nagrody Telewizji Polskiej i Polskiego Radia będą przyznawane każdego roku:
- kompozytorowi polskiemu za utwór muzyczny, którego pierwsze wykonanie i upowszechnienie nastąpiły w roku poprzedzającym przyznanie nagrody;
- autorowi najlepszej książki z dziedziny literatury o szczególnych walorach artystycznych, napisanej i wydanej w języku polskim, której pierwsze wydanie nastąpiło w roku poprzedzającym przyznanie nagrody.
W drugiej edycji Nagrody Mediów Publicznych COGITO i OPUS zostaną przyznane za dzieła literackie i muzyczne, które pierwsze wydanie lub wykonanie miały w roku 2008. Laureaci Nagród Mediów Publicznych zostaną ogłoszeni 14 września 2009 r. podczas uroczystej gali transmitowanej w TVP1, TVP Kultura i Programie 1 Polskiego Radia.
Więcej o Nagrodach Mediów Publicznych: www.nagrody-mediow-publicznych.pl
NOTKI BIOGRAFICZNE
Andrzej Bart ur. w 1951 roku, prozaik, scenarzysta, autor filmów dokumentalnych. Uchodzi za jedną z najciekawszych postaci polskiej literatury, mimo że nie szuka rozgłosu i unika medialnego szumu. Pod własnym nazwiskiem zadebiutował powieścią „Rien ne va plus” (1991), która została uhonorowana prestiżową Nagrodą Kościelskich. Później ukazały się „Pociąg do podróży” (1999) oraz „Don Juan raz jeszcze” (2006). Pod pseudonimem opublikował książki: „Człowiek, na którego nie szczekały psy” (1983) i „Piąty jeździec Apokalipsy” (1999). Powieści Barta były tłumaczone na francuski i węgierski. Mieszka w Łodzi.
Kazimierz Brakoniecki ur. w 1952 roku w Barczewie, polski poeta, eseista, krytyk literacki, redaktor, animator kultury. Ukończył studia polonistyczne oraz podyplomowe z muzeologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1990 roku uczestniczył w założeniu Wspólnoty Kulturowej „Borussia”, a w 1996 roku Olsztyńskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Bretanii i Francji „Amitié”. W latach 1991-1997 redaktor naczelny poświęconego kulturze, historii i literaturze Warmii i Mazur pisma „Borussia”. Współautor pracy „Borussia. Ziemia i ludzie”, antologii piśmiennictwa o Ziemi Pruskiej. Jako poeta debiutował w prasie literackiej w 1975 r. Cztery lata później wydał swój pierwszy tomik wierszy „Zrosty”. Jest laureatem kilku ogólnopolskich nagród literackich, a także: Nagrody Ministra Kultury za rok 2001 za upowszechnianie kultury, Lauru UNESCO w 2007 roku za swoją twórczość i upowszechnianie kultury narodowej oraz Literackiej Nagrody Warmii i Mazur w 2009.
Wojciech Chmielewski ur. w 1969 roku, prozaik, absolwent historii i dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, redaktor w wydawnictwie edukacyjnym. Autor zbiorów opowiadań: „Biały bokser” (2006), wyróżnionego przez jury Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza w 2007 roku, i „Brzytwa” (2008). Opowiadania, eseje i recenzje publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Odrze”, „Borussii”, „Dialogu”, „W drodze”, „Nowych Książkach”, „Toposie”, „Wyspie” i „Arcanach”. Wielki fan prog-rocka i metalu.
Stefan Chwin ur. w 1949, prozaik, krytyk literacki, eseista, historyk literatury. Prowadził też gościnnie warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Swoje artykuły publikuje w czasopismach zagranicznych: niemieckich, szwedzkich, anglojęzycznych, a także w prasie polskiej.
Autor z entuzjazmem przyjętej przez czytelników i zatytułowanej od nazwiska głównego bohatera powieści „Hanemann” (1995), przetłumaczonej między innymi na język niemiecki i angielski oraz nagrodzonej Paszportem „Polityki”. Jest także autorem książek krytycznych i historyczno-literackich. Pisze również powieści fantastyczno-przygodowe dla młodzieży, które ilustruje własnymi grafikami. Laureat nagrody im. Andreasa Gryphiusa - jednego z najważniejszych niemieckich wyróżnień literackich. Mieszka w Gdańsku i pracuje na tamtejszym uniwersytecie.
Krzysztof Czyżewski, ur. w 1958 r., animator kultury, poeta i eseista. Jest twórcą Fundacji „Pogranicze” i Ośrodka „Pogranicze - sztuk, kultur, narodów” w Sejnach; redaktorem naczelnym pisma „Krasnogruda” i „Almanachu Sejneńskiego”, a także szefem wydawnictwa Pogranicze, w którym redaguje m.in. serie „Meridian” oraz „Sąsiedzi”. Inicjator programów dialogu międzykulturowego w Europie Środkowej, na Bałkanach, Kaukazie, Azji Środkowej i innych pograniczach świata. Prowadzi Międzynarodową Akademię „Nowa Agora”, programy „Szkoła pogranicza” i „Gra szklanych paciorków” - Laboratoria Praktyk Międzykulturowych. Przewodniczy Europejskiej Sieci Centrów Literatury „HALMA” z siedzibą w Berlinie. Obecnie tworzy Międzynarodowe Centrum Dialogu w Krasnogrudzie, na granicy polsko-litewskiej. Jako eseista współpracował m.in. z paryską „Kulturą” do końca jej istnienia. W 2001 roku opublikował książkę „Ścieżka pogranicza”. Zajmuje się również działalnością dydaktyczną - wykładał m.in. na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Wileńskim, w New School for Social Research (Nowy Jork). W 2008 roku został ambasadorem Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego.
Jacek Dehnel ur. w 1980 roku, prozaik, poeta, tłumacz, malarz. Debiutował zbiorem opowiadań Kolekcja (1999). Autor książek poetyckich, powieści i opowiadań jest laureatem licznych konkursów poetyckich oraz Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2005) i Paszportu „Polityki” (2006). Publikował m.in. w „Studium”, „Toposie”, „Tytule”, „Kwartalniku Artystycznym”. Tłumaczył m.in. wiersze Osipa Mandelsztama i Philipa Larkina. Zasiada w Radzie Programowej Galerii Zachęta. Od września 2006 wraz z muzykiem Tymonem Tymańskim i dziennikarzem Maciejem Chmielem prowadzi w Telewizji Publicznej program kulturalny „ŁOSssKOT”. Mieszka w Warszawie.
Andrzej Dobosz ur. w 1935 roku w Warszawie, krytyk literacki, felietonista i aktor nieprofesjonalny najbardziej znany z roli filozofa w filmie Marka Piwowskiego „Rejs”. Wystąpił też w epizodycznych rolach m.in. w „Trzeba zabić tę miłość” i „Trzeciej części nocy”. W 1974 roku wyjechał do Francji, gdzie mieszka do dziś. W latach 1994-2008 prowadził w Paryżu nieopodal katedry Notre-Dame polską księgarnię. Był felietonistą „Współczesności” i „Tygodnika Powszechnego”. Od 2007 roku prezentuje też krótkie felietony w Programie 3 Polskiego Radia, od 2009 – felietony poświęcone książkom w dzienniku „Rzeczpospolita”. Autor m.in. „Pustelnika z Krakowskiego Przedmieścia” i „Generała w labiryncie”.
Jacek Gutorow ur. w 1970 roku, poeta, eseista, tłumacz m.in. poezji Wallace'a Stevensa, John Ashbery'ego i Simona Armitage. Autor pięciu tomów wierszy i czterech tomów esejów krytycznoliterackich. Laureat prestiżowej Nagrody im. Ludwika Frydego, przyznawanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyki Literackiej (2003). Pracownik naukowy Uniwersytetu Opolskiego. Mieszka w Opolu.
Paweł Huelle ur. w 1957 roku, absolwent Wydziału Filologii Polskiej w Gdańsku, pracował jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej „Solidarności”, wykładowca uniwersytecki, a także dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej. Jego debiutancka powieść „Weiser Dawidek” została przetłumaczona na wiele języków i zekranizowana przez Wojciecha Marczewskiego w 2000 roku. „Weiser Dawidek” i inne powieści, w tym „Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala”, „Hans Castorp w Sopocie. Zaginiony rozdział z ‘Czarodziejskiej Góry’” tłumaczone były m.in. na niemiecki, francuski, włoski, hiszpański i holenderski. Huelle jest również autorem sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych i scenariuszy filmowych. Współscenarzysta filmu „Wróżby kumaka” na podstawie powieści Guntera Grassa. Był uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami. W 1997 roku nominowany był do Literackiej Nagrody NIKE. Jest laureatem Paszportu „Polityki”.
Inga Iwasiów ur. w 1963 roku., literaturoznawca, krytyk literacki, poetka i prozaiczka, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego, od 1999 roku redaktor naczelna dwumiesięcznika literackiego „Pogranicza”. Opublikowała kilka rozpraw w zakresu historii literatury i krytyki literackiej, zbiór opowiadań „Miasto – ja – miasto” (1998) oraz tom poezji „Miłość” (2001). Rozprawy i artykuły naukowe publikuje m.in. w „Tekstach Drugich”, „Ruchu Literackim” i „Pamiętniku Literackim”, natomiast eseje, recenzje i opowiadania w „Nowych Książkach”, „Arkuszu”, „Kresach”, „Frazie”, „FA-arcie”, „Opcjach”, „Res Publice Nowej” i „Zadrze”.
Ignacy Karpowicz ur. w 1976 roku, prozaik, podróżnik, tłumacz z angielskiego, hiszpańskiego i amharskiego, podróżnik. W 2006 roku wydał debiutancką powieść „Niehalo”, za którą został nominowany do Paszportu „Polityki”. Opublikował też zbiór impresji z podróży po Etiopii, „Nowy Kwiat Cesarza (i pszczoły)” (2007). Laureat tegorocznej Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego.
Janina Katz ur. w 1939 r., polska pisarka żydowskiego pochodzenia, pisząca głównie po duńsku, tłumaczka polskiej literatury na język duński. Studiowała polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie pracowała przez kilka lat jako asystent na wydziale Socjologii i Filologii Polskiej. W latach 60. publikowała w „Miesięczniku Literackim”, „Twórczości”, „Współczesności” i „Życiu Literackim”. W 1969 roku wyemigrowała do Danii. Na emigracji współpracowała m.in. z paryską „Kulturą” i londyńskim „Pulsem”. Wydała w Danii jedenaście tomików wierszy, cztery powieści, dwa tomy opowiadań oraz książkę dla dzieci. Mieszka w Kopenhadze.
Bożena Umińska (Bożena Keff) ur. w 1948 roku, poetka, badaczka literatury, krytyczka filmowa, tłumaczka, działaczka społeczna, wykładowczyni gender studies w Warszawie. Publikowała m.in. w „Przekroju”, „Ex Librisie”, „Res Publice Nowej”, „Zadrze”, „Pełnym Głosem”, „Midraszu”, i „Kinie”. Jest współtłumaczką klasycznych pozycji feministycznych: „Słownik teorii feminizmu”, „Kobiecy eunuch” i „Myśl feministyczna”. Zajmuje się także krytyką filmową, Za studium „Postać z cieniem. Portrety Żydówek w polskiej literaturze” była nominowana do nagrody NIKE w roku 2002. Mieszka w Warszawie.
Aleksander Kościów ur. w 1974 roku z kompozytor i altowiolinista, pedagog i pisarz. Laureat wielu konkursów kompozytorskich i stypendysta Fundacji Fulbrighta. W Akademii Muzycznej w Warszawie. Wykłada kontrapunkt i czytanie partytur na Akademii Muzycznej w Warszawie; od 2002 jest członkiem zwyczajnym Związku Kompozytorów Polskich i członkiem Stowarzyszenia Laboratorium Muzyki Współczesnej oraz Akademii Fonograficznej. W 2006 roku zadebiutował powieścią „Świat nura”.
Jacek Milewski, znawca kultury cygańskiej, współzałożyciel i dyrektor jedynej w Polsce szkoły dla dzieci romskich działającej od 1993 r. w Suwałkach. Dziennikarz białostockiego oddziału TVP. Autor publikacji i reportaży poświęconych przede wszystkim tematyce cygańskiej, świecki teolog.
Piotr Mitzner ur. w 1955 roku, teatrolog, poeta, eseista, pisarz. Pracował m.in. w dziale literackim Teatru Powszechnego w Warszawie i Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. W latach 1981-1989 należał do kierownictwa niezależnego wydawnictwa Krąg. Od 1983 do 1997 roku był współredaktorem „Karty”. Od 1999 roku wykładowca Uniwersytetu Kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Zastępca redaktora naczelnego miesięcznika „Nowaja Polsza”. Współpracuje też z „Dialogiem” i „Zeszytami Literackimi”. Laureat Nagrody Literackiej Fundacji Kultury (2000). Mieszka w Warszawie.
Monika Mosiewicz ur. w 1975 roku, poetka związana z serwisem poetyckim nieszuflada.pl, drukowała wiersze w „Toposie”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Odrze” i „Kursywie”. Laureatka kilku konkursów literackich. W 2008 roku opublikowała swoją debiutancką książkę poetycką „Cosinus salsa”, za którą otrzymała nominację do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS w kategorii „najlepszy debiut poetycki roku” oraz Nagrody Literackiej Gdyni. Pracuje jako prawnik, mieszka w Pabianicach.
Krystyna Myszkiewicz ur. w 1977, poetka; wydała trzy książki poetyckie oraz płytę z melorecytacjami wierszy i muzyką jazzową „Klaustropolis” (2007). Teksty poetyckie i prozatorskie publikowała m.in. w „Nowej Okolicy Poetów”, „Odrze”. „Opcjach”, „Frazie” i „Arkadii”. Laureatka wielu wyróżnień i nagród w konkursach poetyckich należy do Klubu Literackiego Inspiracje w Zgorzelcu. Z wykształcenia prawnik, pracuje jako finansista-bankowiec.
Feliks Netz ur. w 1939 roku, poeta, prozaik, felietonista, tłumacz, krytyk filmowy. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Śląskim. Pracował w Polskim Radiu i katowickiej prasie. Zastępca naczelnego redaktora wydawanego w Katowicach miesięcznika społeczno-kulturalnego „Śląsk”. Artykuły, szkice literackie, recenzje i felietony publikował m.in. w „Akcencie”, „Dialogu”, „Opcjach”, „Twórczości” i „Tygodniku Powszechnym”. Autor wielu książek, w tym „Dysharmonia caelestis” nominowanej do Nagrody NIKE w 2005 roku. Laureat Festiwalu Dwa Teatry w roku 2007 za scenariusz słuchowiska „Pokój z widokiem na wojnę polsko-jaruzelską”. Tłumacz literatury węgierskiej, przede wszystkim dzieł Sándora Márai’ego.
Tadeusz Olszański ur. w 1929 roku, dziennikarz, publicysta i tłumacz. W czasie II wojny światowej przebywał jako uchodźca na terenie Węgier, w 1952 ukończył studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Od tego czasu pracuje jako dziennikarz, specjalizujący się głównie w tematyce Węgier oraz sporcie. W latach sześćdziesiątych kierował działem sportowym w redakcji „Sztandaru Młodych”, później pracował w redakcji „Sportowca”, Telewizji Polskiej oraz Krajowej Agencji Wydawniczej. W latach 1990-1994 był korespondentem Polskiego Radia i Telewizji na Węgrzech oraz w Jugosławii. Od wielu lat jest publicystą tygodnika „Polityka”. Autor wielu książek o tematyce sportowej i około 40 przekładów literatury węgierskiej, w tym „Chłopców z placu broni” Ferenca Molnára. Laureat wielu krajowych i zagranicznych nagród oraz wyróżnień. W latach 1986-1990 był dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie.
Jacek Podsiadło ur. w 1964 roku, pracował w hucie, na budowach. Do niedawna prowadził audycje w Polskim Radiu w Opolu, w latach osiemdziesiątych związany z pacyfistycznym i ekologicznym ruchem Wolność i Pokój. W 1992 roku został laureatem Grand Prix w konkursie na brulion poetycki im. M.M. Morawskiej. Laureat licznych nagród literackich, m.in. Nagrody im. Georga Trakla (1994), Nagrody Kościelskich (1998), Nagrody Czesława Miłosza (2000), trzykrotnie nominowany do Nagrody NIKE. Od 1993 do 2008 roku prowadził audycję „Studnia” w Radiu Opole, od 2009 roku prowadzi własne Domowe Radio „Studnia” w Internecie. W latach 2000 - 2007 był stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”. Autor wielu tomów poezji, jest również autorem przewodnika po Wilnie wydanego przez wydawnictwo Pascal.
Jarosław Marek Rymkiewicz ur. w 1935 roku, krytyk i historyk literatury, eseista, poeta, dramatopisarz, tłumacz, profesor Instytutu Badań Literackich PAN w Warszawie. W roku 1957 wydał swój pierwszy tomik wierszy „Konwencje”. Przedstawiciel i teoretyk neoklasycyzmu w literaturze polskiej, kierunku artystycznego nawiązującego do szeroko pojmowanej tradycji antycznej, znajdującej kontynuację w sztuce nowożytnej. Swój program poetycki wyłożył m.in. w zbiorze szkiców z 1967 roku „Czym jest klasycyzm. Manifesty poetyckie”. Spośród tomów poetyckich, jakie opublikował, najbardziej znane to „Thema regium” (1978), „Ulica Mandelsztama” (1983), „Moje dzieło pośmiertne” (1993), „Znak niejasny, baśń półżywa” (1999), „Do widzenia gawrony” (2006). Autorski wybór swoich wierszy ogłosił w tomie „Cicho ciszej. Wybrane wiersze z lat 1963-2002” (2003). Wydał dwanaście książek eseistycznych, w tym oryginalne powieściowe encyklopedie, czy też encyklopedyczne powieści o życiu i dziełach Bolesława Leśmiana i Juliusza Słowackiego: „Leśmian. Encyklopedia” (2001) i „Słowacki. Encyklopedia” (2004), a także esej historyczny „Wieszanie” (2007). Ogłosił dwie powieści: „Rozmowy polskie latem 1983 roku” (1984) i „Umschlagplatz” (1988).Tłumaczył m.in. poezję amerykańską – Thomasa S. Eliota, Wallace Stevensa, oraz hiszpańską – Federico Garcíi Lorci, Pedro Calderóna de la Barca. a ostatnio także wiersze Osipa Mandelsztama. Laureat Nagrody NIKE 2003 za tom wierszy „Zachód słońca w Milanówku”. Ponadto jest laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1967), Nagrody im. Stanisława Vincenza (1984) oraz Nagrody Literackiej paryskiej „Kultury” (1986). Mieszka w Warszawie.
Marian Sworzeń ur. w 1954 roku, z zawodu prawnik. Był m.in. właścicielem antykwariatu książkowego w Mikołowie, trenerem i wykładowcą Forum Fundacji Polskich w Warszawie, przewodniczącym zarządu Fundacji Mikołowskiej, radnym i wiceburmistrzem miasta Mikołowa. W czasie swej kadencji doprowadził do utworzenia Instytutu Mikołowskiego w mieszkaniu Rafała Wojaczka. Członek redakcji pisma literackiego „Arkadia” od chwili jego powstania w roku 1996. Od czerwca 2006 sekretarz i członek zarządu Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach. Wydał m.in. powieści oraz „Mikołowski słownik biograficzny”, (wspólnie z Adamem Dudkiem, Mikołów 1998), „Kalendarium 1989-1991” (Instytut Mikołowski, 2003), oraz „Prywatny dziennik ustaw” (Radzionkowskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 2004).
Krzysztof Varga ur. w 1968 roku, pisarz, krytyk literacki, dziennikarz. Debiutował zbiorem opowiadań „Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic” (1993), ale w autoryzowanych bibliografiach podaje, że trzy lata później jako autor powieści „Chłopaki nie płaczą”. Tytuł książki jest spolszczoną wersją zapomnianego przeboju brytyjskiej grupy The Cure Boys don’t cry. Wydał też m.in. „Tequilę” (książka znalazła się w finale Nagrody Literackiej NIKE 2002) i „Karolinę” (2003), prozę eseistyczną „Bildungsroman” (1997) oraz tom „45 pomysłów na powieść” (1998), za który otrzymał nagrodę Fundacji Kultury. Wspólnie z Pawłem Duninem-Wąsowiczem opublikował słownik literatury najnowszej „Parnas bis. Literatura polska urodzona po 1960 r.”, a ponadto z tymże i z Jarosławem Klejnockim antologię wierszy również najnowszych „Macie swoich poetów”. Powieść „Nagrobek z lastryko” jest też nominowana do Nagrody NIKE w roku 2008. Mieszka w Warszawie.
Jacek Woźniakowski ur. w 1920 roku, historyk sztuki, pisarz, eseista, publicysta, dziennikarz, edytor, wydawca, tłumacz literatury pięknej, prezydent Krakowa w latach 1990-1991. Uczestnik wojny obronnej 1939 roku, później w AK, ranny, odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (od 1980 roku, związany z uczelnią od 1953), wykładał też w wielu zagranicznych ośrodkach naukowych – zajmował się m.in. dziejami doktryn artystycznych XIX i XX wieku oraz historią różnych tematów w sztuce. Jako publicysta debiutował w tygodniku „Dziś i jutro” w 1945 roku. Redaktor naczelny miesięcznika „Znak” (1957-1960) i Wydawnictwa Znak (1959-1992), obecnie przewodniczący Rad Wydawniczej. Członek Papieskiej Rady Kultury. Współpracownik „Tygodnika Powszechnego” od 1945 roku. Otrzymał m.on. Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Mieczysława B. Lepeckiego (1974) za „Zapiski kanadyjskie”, Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Mieczysława Pruszyńskiego, Nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1976), Za książkę „Ze wspomnień szczęściarza” otrzymał w grudniu 2008 Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca.
Na podstawie materiałów wydawców i Instytutu Książki oraz Wikipedii.
