Faruk I - ostatni król Egiptu

Miał być nadzieją na realne zrzucenie dominacji brytyjskiej nad Nilem. Okazał się typowym bliskowschodnim satrapą: samolubnym, uwielbiającym przepych i otoczonym złotem.

Faruk I w mundurze

Foto: Riad Shehata, źr. Bibliotheca Alexandrina/Wikimedia Commons/dp

18 marca 1965 zmarł Faruk I, król Egiptu obalony w wyniku rewolucji egipskiej. Monarcha zmarł we Włoszech, z dala od swojego kraju, 13 lat po utracie władzy.

Urodzony 11 lutego 1920 Faruk od dzieciństwa przejawiał skłonności do nieumiarkowania. Jego matka skarżyła się na obżarstwo syna żonie polskiego dyplomaty, co zapisał w swoim pamiętniku Mieczysław Lepecki, adiutant Józefa Piłsudskiego.

Faruk został wysłany na studia do Królewskiej Akademii Wojskowej w Londynie. Jednak już po roku musiał wracać do kraju, by przejąć władzę po zmarłym ojcu.

- W momencie, kiedy szesnastoletni Faruk I został królem Egiptu, z racji swojej młodości, przymiotów fizycznych, urody był bożyszczem narodu - mówił prof. Marek Jan Malinowski w audycji Sławomira Szofa z cyklu "Postacie XX wieku". - Większość Egipcjan oczekiwała, że będzie on promotorem walki z Brytyjczykami o niezależność kraju.

Gdy zasiadał na tronie, Egipt był formalnie niepodległym państwem, monarchią konstytucyjną, lecz de facto w dużej mierze zależnym od kontrolującej Kanał Sueski Wielkiej Brytanii. Ta zależność utrzymywała się przez okres II wojny światowej.

Z biegiem lat stał się człowiekiem rozrzutnym i uwielbiającym przepych. Posłuchaj o ekstrawaganckim zachowaniu króla w audycji Sławomira Szofa.

- W latach 1949-1952 rządy zmieniały się szybko, pozycja króla słabła, partie polityczne walcząc między sobą i z reżimem króla prowadziły do destrukcji życia politycznego. Jednocześnie Egipt przeżywał duże trudności ekonomiczne związane z przyrostem naturalnym - wyjaśniał historyk. - Sytuacja była niezwykle napięta. W tym kontekście nie dziwi, że w armii egipskiej, w jej kierownictwie, został zawiązany związek Wolnych Oficerów.

Spiskowcy zdecydowali się obalić króla. Na czele zamachu stanu, który zapoczątkował rewolucję egipską, stanęli Muhammad Nadżib i Gamal Abdel Nasser. Faruk I został zmuszony do abdykacji, wyemigrował do Włoch.  

bm