Irlandzki oficer Michael Keogh uratował życie Adolfowi Hitlerowi w 1919 roku, w czasie groźnego incydentu, w którym Hitlerowi i drugiemu mężczyźnie groziło zlinczowanie - pisze piątkowy "Irish Independent".
Były to czasy, w których w Monachium ważyły się losy utworzonej w kwietniu 1919 roku komunistycznej Bawarskiej Republiki Rad. Hitler był w tym czasie płatnym konfidentem kontrwywiadu wojskowego.
W walce z Niemcami
W latach 1914-16 Keogh walczył po stronie Brytyjczyków z Niemcami, za co otrzymał odznaczenie za odwagę, ale po wzięciu go do niemieckiej niewoli przeszedł na stronę Niemiec, które podsycały w owym czasie irlandzki nacjonalizm, widząc w nim szansę na osłabienie Wielkiej Brytanii od wewnątrz.
Swoje wojenne losy Keogh opisał w pamiętniku, który zaginął na krótko przed jego śmiercią w 1964 roku i odnalazł się dopiero 40 lat później w archiwach dublińskiego University College (UCD). Uniwersytet zwrócił go rodzinie, a ta zdecydowała go opublikować.
Na ratunek
Według relacji Keogha, będąc na służbie otrzymał on pilne wezwanie do interwencji dla opanowania groźnej sytuacji, w której około 200 mężczyzn zebranych w sali gimnastycznej na terenie koszar w Monachium było bliskich dokonania samosądu na dwóch "politycznych agentach". Jednym z nich był Hitler.
Irlandczyk wysłał pod dowództwem sierżanta sześciu ludzi uzbrojonych w broń palną z bagnetami i sam również udał się na miejsce incydentu. Zorientował się, że dwóch agitatorów zostało ściągniętych na podłogę ze stołów, których wcześniej używali jako mównic, i dotkliwie pobitych. "Groziło im, że zostaną skopani na śmierć" - napisał w swym pamiętniku Keogh.
"Rozkazałem jednemu ze strażników oddanie strzałów w powietrze. Powstrzymało to ogólny zgiełk, choć żądny krwi tłum nadal groźnie pomrukiwał" - zaznaczył. Żołnierzom udało się wyciągnąć spod stołów obu rannych agitatorów. Jeden z nich z charakterystycznym wąsikiem przedstawił się jako Adolf Hitler.
Obaj agenci agitowali za nowo utworzoną partią DAP (Niemiecką Partią Robotniczą), działającą od kwietnia 1920 roku pod nazwą NSDAP (Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partią Robotników). Głosiła ona hasła nacjonalistyczne, antykomunistyczne i antysemickie.
W 1921 roku Hitler został szefem NSDAP, zaś dwa lata później dokonał nieudanej próby zamachu stanu, tzw. puczu monachijskiego. Do władzy doszedł w 1933 roku.