Historia

Juliusz Mieroszewski - wybitny wizjoner polityczny

Ostatnia aktualizacja: 21.06.2021 05:40
45 lat temu zmarł w Londynie wybitny dziennikarz i wizjoner polityczny Juliusz Mieroszewski. W swoim powojennym życiu dał się poznać jako jeden z najważniejszych korespondentów i współpracowników paryskiej "Kultury". 
Juliusz Mieroszewski, przy aparacie radiowym, 1938
Juliusz Mieroszewski, przy aparacie radiowym, 1938Foto: NAC

Analizując polską sytuację geopolityczną Juliusz Mieroszewski prowidził ożywioną korespondencję, ponad trzy tysiące listów, z Jerzym Giedroyciem, wydawcą i założycielem Instytutu Literackiego. Razem doszli do wniosku, że fundamentem polskiej niepodległości i bezpieczeństwa w obliczu hegemonii ZSRR jest wolność i zgoda z krajami 'ULB" - Ukraina, Litwa, Białoruś. Jak bardzo trafne były to wizje świadczą obecne wydarzenia historyczne, ponad pół wieku po ich eksplikacji.

Urodził się w początkach lutego 1906 roku w Krakowie. Jego biografię, szczególnie lat młodzieńczych, ciekawie przedstawia paryska "Kultura": "Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ojciec był lekarzem, matka z Dunikowskich była córką Marii z Zielińskich i Stanisława Dunikowskiego z Witowic. Po jej śmierci J. Mieroszewski mieszkał z ojcem i bratem Sobiesławem w Limanowej, gdzie spędził dzieciństwo i młodość".

Nauka najpierw w Gimnazjum Jezuitów, później w Gimnazjum Klasycznym, przygotowały go do wytężonej pracy intelektualnej... dowodem na to może być okres studiów, a dokładniej usilne poszukiwania dziedziny, która mogłaby go zadowolić zarówno pod względem wiedzy jak i wyzwań naukowych.

Ciekawie przedstawia się ta swoista ścieżka poszukiwań: "Po maturze, we wrześniu 1924 r., wstąpił na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie studiował przez rok, po czym przeniósł się na wydział prawa, którego również nie ukończył. W latach 1926-1931 studiował ekonomię w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie". (z biogramu paryskiej "Kultury")

Po studiach najpierw pracował w banku, jednak pociągała go praca publicysty, dziennikarza, który ma wizje i potrafi je przekazać czytelnikom. Na przełomie 1935 i 1936 roku podjął się współpracy z "Ilustrowanym Kurierze Codziennym", gdzie zajmował się problematyką niemiecką w dziale międzynarodowym. Ten kierunek był niejako naturalny dla Mieroszewskiego... także dzięki niemieckiej guwernantce Eugenii Wolf, która w umyśle młodego chłopaka potrafiła wykształcić zrozumienie dla niemieckiej kultury i historii.

Wojna zastała go w Krakowie, jednak z uwagi na stan zdrowia, bez mobilizacji. Po napaści ZSRR 17 września, wraz z żoną i córką ewakuują się do Bukaresztu (Rumunia), gdzie podejmuje pracę w Ataszacie Wojskowym przy Ambasadzie RP. Później trafia "na Bliski Wschód, przez Stambuł i Cypr. Został powołany do wojska i w Hajfie 18 kwietnia wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich". Rok 1942 okazał się być bardzo ważny dla jego przyszłej kariery - to właśnie wtedy rozpoczęła się jego znajomość z Jerzym Giedroyciem.

Po wojnie podjął decyzję o pozostaniu na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie pracował jako publicysta "Wiadomości", a od 1950 roku zajął się redakcją "Kroniki angielskiej" w paryskiej "Kulturze", pisząc pod pseudonimem "Londyńczyk". Jego wkład w treści tego emigracyjnego pisma były nieocenione. Sam Jerzy Giedroyc powtarzał wielokrotnie, że "Kultura jako pismo polityczne w dużej mierze istniało dzięki niemu". Jak mało kto potrafił ogarnąć istotę polityki międzynarodowej widząc niejako "proroczo" przyszłe mechanizmy i wydarzenia. Jego analiza, wielokrotnie dyskutowana stała się wg Giedroycia podstawą niezwykle wysokiej jakości politycznej pisma. W pożegnaniu pisał o Mieroszewskim:

"Oryginalne były zresztą nie tylko jego poglądy, ale również sposób wysławiania ich, który bardzo wysoko cenię: zwięzłość i oszczędność w formułowaniu myśli, bez tych wszystkich ozdóbek, które są tak charakterystyczne dla pisarstwa Polaków – i nie tylko. To bardzo rzadka cecha. Za najważniejszy składnik jego dorobku uważam ideę ULB. Inne rzeczy, które pisał, miały za przedmiot zmieniającą się scenę polityczną i ulegały często dezaktualizacji. Ale ta idea jest czymś trwałym. Jestem przekonany, że choćby jako jej twórca Mieroszewski zajmie ważne miejsce w historii polskiej myśli politycznej po drugiej wojnie światowej".

Wspomniana idea "ULB" zakładała pojednanie z krajami "buforowymi" oddzielającymi Polskę od ZSRR. Były nimi Ukraina, Litwa i Białoruś. Widział konieczność pogodzenia się ze zmianami geograficznymi i utratą Wilna i Lwowa. Dla uwolnienia się od destrukcyjnego i niebezpiecznego wpływu komunistycznej Rosji niezbędne były dwa elementy. Pierwszym z nich była demokratyzacja ZSRR, co miało okazać się rozsadnikiem wielonarodowego kraju, a terenom graniczącym z Polską umożliwić odzyskanie własnej, niezależnej państwowości. Drugim elementem było wspomaganie tych krajów w powrocie do rodziny państwa zachodniej demokracji i rola jaką Polska, jako lider, miała w tym dziele odegrać. Jak możemy stwierdzić, poddając analizie ostatnie 30 lat historii naszej części Europy, idee te wyprzedziły obecne wydarzenia i okazały się niezwykle trafne.

Dla Mieroszewskiego podstawowym polem działania była inteligentna publicystyka, wynikająca z trafnej analizy, także tej filozoficznej, nie tylko politycznej, prawnej czy geograficznej. Jak mało kto potrafił dostrzegać sieć powiązań ekonomicznych i politycznych, geograficznych i kulturowych. Najistotniejszym jednak elementem jego analizy okazało się „słowo“... to, o którym pisał w "Kulturze" w 1968 roku: "Polscy politycy nie doceniają słowa jako instrumentu oddziaływania politycznego. Domorośli „realiści” pouczają nas ustawicznie, że w polityce liczą się tylko fakty. Zapominają natomiast, że w polityce początkiem z którego kiełkuje i wyrasta fakt, jest zawsze słowo".

Portal Dzieje.pl zauważa fakt upamiętnienia w 2016 roku tego wspaniałego publicysty: "W 40. rocznicę śmierci i 110. rocznicę urodzin publicysty, wieloletniego współpracownika i współtwórcy linii politycznej paryskiej "Kultury" Juliusza Mieroszewskiego odsłonięto w Krakowie upamiętniającą go tablicę. Zawisła ona na elewacji kamienicy przy ul. Krupniczej 11".

PP


Czytaj także

Proces taterników. Skazani za "Kulturę"

Ostatnia aktualizacja: 09.02.2024 05:35
"Wejście w porozumienie z obcą organizacją w celu działania na szkodę państwa polskiego" – tak brzmiał zarzut wobec osób, które przez zieloną granicę polsko-czechosłowacką przemycały wydawnictwa paryskiego Instytutu Literackiego.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Zbigniew Brzeziński – Polak w Białym Domu

Ostatnia aktualizacja: 28.03.2024 05:40
– Należał do elity najważniejszych osób decydujących o amerykańskiej polityce zagranicznej. Jego rola jest niezaprzeczalna – mówił o nim w 2017 roku Marek Wałkuski, korespondent Polskiego Radia w Waszyngtonie.
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Po prostu Redaktor". Jerzy Giedroyc i paryska "Kultura"

Ostatnia aktualizacja: 14.09.2024 05:40
- Każde pismo tego typu jest pismem danego redaktora. Pismo to jest człowiek – podkreślał w jednym z radiowych wywiadów Jerzy Giedroyc. W 24. rocznicę śmierci legendarnego wydawcy i publicysty przypominamy nagrania opowiadające o jego życiu, a przede wszystkim: o jego wyjątkowym dziele.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Jerzy Pomianowski. Telefony komórkowe, Sołżenicyn i Witkacy

Ostatnia aktualizacja: 29.12.2023 05:50
Jerzy Pomianowski był człowiekiem, który prawdziwie doświadczył XX wieku. Urodzony tuż po I wojnie światowej wybitny znawca i tłumacz rosyjskiej literatury zdążył poznać Witkacego i Gombrowicza, zostać ofiarą totalitaryzmów oraz fanem nowinek technologicznych.
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Słowo jest orężem najlepszym". Instytut Literacki – wyjątkowe wydawnictwo

Ostatnia aktualizacja: 11.02.2024 05:38
11 lutego 1946 roku powołano do życia Instytut Literacki w Rzymie. Jego kierownikiem został Jerzy Giedroyc. Tak rozpoczęła się historia najważniejszego w 2. poł. XX. w. polskiego ośrodka politycznego na uchodźstwie, a przede wszystkim: znakomitego wydawnictwa.
rozwiń zwiń
Czytaj także

78 lat temu urodził się Wojciech Karpiński. Portrecista "pisarzy zbójeckich"

Ostatnia aktualizacja: 11.05.2021 14:05
11 maja 1943 roku w Warszawie urodził się Wojciech Karpiński, pisarz, krytyk literacki, historyk sztuki. Był związany z wieloma czasopismami, m.in. "Tygodnikiem Powszechnym" i "Zeszytami Literackimi". W 1975 roku podpisał List 59. Od 1980 roku należał również do "Solidarności".
rozwiń zwiń
Czytaj także

Zofia Hertz. Portret "strażniczki paryskiej »Kultury«"

Ostatnia aktualizacja: 20.06.2024 05:40
- Poświęciliśmy "Kulturze" nasze życie, bo własnego nie mieliśmy zbyt dużo - mówiła Zofia Hertz w ostatnim wywiadzie dla Polskiego Radia. Dzisiaj mija 21 lat od śmierci współzałożycielki Instytutu Literackiego, najbliższej współpracowniczki Jerzego Giedroycia.  
rozwiń zwiń