Сёння ў перадачы «Музычны ўрок польскай мовы»: кампазіцыя, запісаная не адным музыкантам, а некалькімі жанчынамі, якія сабраліся на гэты праект, але на пастаяннай аснове яны не з’яўляюцца музычным калектывам. Галоўны голас у гэтай песні належыць Наталлі Кукульскай (Natalia Kukulska). І менавіта з аповеду пра гэтую вядомую ў Польшчы пяснярку я распачну біяграфічныя звесткі.
Наталля нарадзілася ў Варшаве ў 1976 годзе. Яна спявае, піша словы кампазіцыяў і музыку, а таксама сама з’яўляецца прадзюсарам. Першы свой альбом выпусціла ва ўзросце дзесяці гадоў. Кружэлка ўтрымлівала кампазіцыі для дзяцей. Дарэчы, за час дзяцінства Наталлі выйшлі агулам тры яе альбомы. Так што трагедыя, якая здарылася, калі дзяўчынка была зусім малой, не перашкодзіла, а можа нават наадварот, дапамагла ёй у сцэнічнай кар’еры. А трагедыяй была страта маці. Калі Наталлі было чатыры гады, у авіякатастрофе загінула яе маці пяснярка Анна Янтар. Наталля, відаць, ад яе атрымала прыгожы голас і музычны слых.
Наталля вядзе размеранае жыццё, выступае, запісвае кружэлкі, выхоўвае траіх дзяцей, займаецца дабрачыннасцю. Яна не раз выступала падчас фіналаў дабрачыннай акцыі Вялікі аркестр святочнай дапамогі, была паслом добрай волі ЮНІСЕФ, прасоўваючы кампанію «Школы для Афрыкі» па будаўніцтве школ у Анголе. З 2012 года з'яўляецца амбасадарам асацыяцыі «SOS-Дзіцячыя вёскі».
Кампазіцыю, якую я хачу прадставіць сёння ў перадачы, Наталля Кукульска спявае не сама, а ў кампаніі іншых жанчын, якія выступаюць на сцэне пад псеўданімам. Гэта, у прыватнасці, Mery Spolsky, сапраўднае імя і прозвішча Марыя Эва Жак, Margaret або Gaja Hornby, Maggie, сапраўднае імя Малгажата Ямрожы (Małgorzata Jamroży), а таксама BOVSKA і Zalia. Пяць выканаўцаў, якія спалучылі свае таленты і выдатныя галасы, каб прадставіць публіцы песню пад назваю «Цудоўныя гады». Кампазіцыя – гэта частка праекту пад назваю «Баб’е лета», падрыхтаванага ў рамках летняга музычнага фестывалю, які летам наведае розныя гарады Польшчы.
Czasami już nie nadążam za tym, co czuję.
Chcę znaleźć właściwy smak, więc znowu próbuję.
Myśli zabrały na wyścig zmęczone ciało (aaa... woo...).
Pełne roboty mam ręce, ciagle mi mało.
Ale lato ma to, że znowu mi się chce.
Złap to, co Ci przynosi czas.
Może właśnie to cudowne lata.
Wszystko w sobie masz.
Jest dobrze tam, gdzie nas nie ma.
Myślałam sobie (yeah, yeah...).
A trawa bardziej zielona po drugiej stronie (mmm... yeah...).
Zobacz, przecież to o Tobie film.
Zagraj w końcu główną rolę w nim.
Powiedz sobie – kiedy, jak nie dziś. Ani kroku w tył.
Часам я не магу паспець (думкамі) за тым, што я адчуваю. Я хачу знайсці правільны смак, і таму спрабую яшчэ раз. Думкі забралі стомленае цела ў гонку... Рукі занятыя, работы непачаты край, а мне ўсё мала. Але лета – такі час, калі мне зноў хочацца. Бяры тое, што прыносіць табе час. Магчыма, гэта твае цудоўныя гады. У цябе ўсё ёсць. Добра там, дзе нас няма. Я думала... А з таго боку трава больш зялёная... Зірні, гэта ж фільм пра цябе. Нарэшце сыграй у ім галоўную ролю. Скажы сабе – калі не сёння, то калі? Ні кроку назад.
Czasami nie nadążam – я часам не паспявае. Вельмі часта палякі карыстаюцца гэтым словазлучэннем, калі імкнуцца сказаць, што нейкае заданне або інфармацыя выходзіць за рамкі іх магчымасцяў – выканання або засвойвання.
Właściwy smak – адпаведны смак. Смак па-польску азначае як адчуванне смаку харчавання, так і густ, напрыклад, у стылі вопраткі. Дарэчы, дакладна тое ж самае слова смак азначае і на беларускай мове.
Pełne roboty mam ręce – чарговы сказ, які вельмі часта гучыць з вуснаў паляка. Поўныя рукі работы – гэта вельмі шмат працы, па шыю. А ў чым заключаецца розніца паміж выразам праца і работа на польскай мове? І першы, і другі называюць працу, але praca – гэта больш нейтральнае слова, ім карыстаюцца як у афіцыйнай, так і гутарковай мове, а robota – гэта выраз, якім можна карыстацца толькі ў гутарковай мове, і часцей у негатыўным значэнні – чалавек кажа «idę do roboty» часцей за ўсё ў сітуацыі, калі яму на працу ісці не хочацца, але трэба.
Znowu mi się chce – зноў мне хочацца. Па-беларуску так хутчэй не гаворыцца, калі няма працягу – чаго нам хочацца. А палякі любяць гэтае словазлучэнне – «znów mi się chce» – гэта значыць, што зноў хочацца жыць і нешта рабіць, а не ляжаць на канапе.
нг