У Польшчы святкуюць 35-я гадавіну першых свабодных і дэмакратычных выбараў

У гэты ж час суседняя Беларусь 30 год жыве ў краіне без свабодных выбараў.

У Варшаве святкуюць Дзень свабоды і грамадзянскіх правоў каля помніка «Салідарнасці».

PAP/Leszek Szymański

У Польшчы адзначаюць угодкі першых пасля Другой сусветнай вайны свабодных выбараў у Сейм і Сенат. Тыя выбары сталі пачаткам працэсаў палітычнай трансфармацыі ў Польшчы. З летам 1994 года Беларусь жыве ва ўмовах, калі свабодных выбараў няма, перакананы праваабаронца Зміцер Салаўёў.

- Сітуацыю ў Беларусі можна ахарактарызаваць наступным чынам, што парушаюцца ўсе магчымыя правы ды не забяспечваюцца свабоды. Па сутнасці, у Беларусі не было свабодных выбараў, пачынаючы з 1994-га года. Ёсць пытанні да рэферэндумаў 1995 і 1996 года. Тагачасны старшыня ЦВК Віктар Ганчар заявіў, што рэферэндум не адпавядаў заканадаўству, за гэта яго Лукашэнка не пусціў на працу, а ў 1999-м годзе Ганчар знік. Ёсць шмат сведчанняў, што ён быў забіты «эскадронам смерці». З той пары ў Беларусі ўвесь час пагаршалася сітуацыя з правамі чалавека.  

У Беларусі палітычныя рэпрэсіі набліжаюцца да савецкіх маштабаў, перакананы эксперт.

- Ёсць шмат лічбаў, якія паказваюць як індыкатары, наколькі жахлівыя парушэнні правоў чалавека. Вядома, як мінімум пра 6 палітвязнях, якія загінулі ў турме з-за біцця ці неаказання медычнай дапамогі. Больш за 5 тысяч чалавек былі прыцягнутыя да так званай крымінальнай адказнасці. Усе гэтыя справы былі сфальсіфікаваныя. Увогуле ўсё заканадаўства, якое прыдумляюць лукашысты, з’яўляецца незаконным. Уся іхняя ўлада – незаконная, бо не адпавядае міжнародным нормам, і не зацверджаная законна выбраным парламентам. У Беларусі такой установы не існуе.

Усё часцей рэжым Лукашэнкі вяртае савецкую практыку завочных судоў над апанентамі, каб запалохаць тых, хто актыўна дзейнічае за мяжой, перакананы праваабаронца.

- Рэжым спрабуе запалохаць людзей, якія працягваюць грамадскую дзейнасць, актыўна змагаюцца за тое, каб дэмакратыя была ў будучыні ў Беларусі. Рэжым спрабуе шкодзіць ім наколькі можна: адабраць маёмасць, запалохаць, каб людзі баяліся быць актыўнымі. Я лічу, што тут заходнія краіны павінны зрабіць у дачыненні да рэжыму Лукашэнкі тое самае, што зроблена з расійскімі замежнымі актывамі. Гэтыя сродкі павінны быць замарожаныя і пасці на кампенсацыі і дапамогу для ахвяр палітычных рэпрэсій.

Размаўляў Юры Ліхтаровіч